چرا USB هیچ وقت بار اول جا نمی رود؟ راز برزخ کوانتومی USB

راز قدیمی USB که همه تجربه اش کرده ایم

تقریباً همه ی ما این صحنه را تجربه کرده ایم: سعی می کنی فلش USB را وارد درگاه کنی، نمی شود؛ برمی گردانی، باز هم نمی شود؛ و درست وقتی ناامید می شوی، همان حالت اول کار می کند!
این اتفاق آن قدر تکراری است که به شوخی به آن «برزخ کوانتومی USB» می گویند؛ حالتی که تا زمانی که امتحانش نکنی، هم درست است هم غلط!

چرا این اتفاق می افتد؟

برای فهمیدن دلیلش باید برگردیم به دهه ی 90 میلادی؛ زمانی که شرکت هایی مثل اینتل، مایکروسافت و IBM روی طراحی یک رابط جدید برای انتقال داده و انرژی کار می کردند.

هدف آن ها ساده بود:
ساخت یک پورت ارزان، بادوام، جهانی و آسان برای استفاده.

اما طراحی دوطرفه (مثل USB-C امروزی) در آن زمان بسیار پیچیده و پرهزینه بود. برای اینکه یک کانکتور از هر دو سمت کار کند، باید تعداد سیم ها و پین ها دو برابر می شد تا برق و داده همیشه به درستی منتقل شوند. این یعنی هزینه ی ساخت بالا و احتمال خرابی بیشتر.

در نتیجه، USB با یک جهت مشخص برای اتصال طراحی شد — تصمیمی که ساده و مقرون به صرفه بود، اما باعث شد تا امروز گرفتار «چرخاندن سه مرحله ای USB» بمانیم!

برزخ کوانتومی USB؛ از شوخی تا واقعیت

اصطلاح «برزخ کوانتومی USB» از یک شوخی اینترنتی گرفته شده و به وضعیتی اشاره دارد که کاربر نمی داند کابل از کدام سمت باید وارد شود.
جالب است که این پدیده نه به خطای کاربر، بلکه به تقارن ظاهری طراحی USB برمی گردد. ظاهر دو طرف کانکتور تقریباً یکی است، اما فقط یکی از آن ها درست عمل می کند.

بنابراین، ذهن ما تصور می کند هر دو سمت قابل استفاده است، در حالی که واقعاً فقط یک جهت کار می کند — نتیجه؟ چند ثانیه سردرگمی مطلق و کمی خشم دیجیتالی!

USB-C؛ پایان ماجرا؟

با معرفی USB Type-C، این مشکل بالاخره حل شد. این مدل به صورت کامل دوطرفه طراحی شده و فرقی نمی کند از کدام سمت آن را وارد کنید.
USB-C علاوه بر راحتی، سرعت بالاتر انتقال داده و توان بیشتر شارژ را هم فراهم کرده است.

با این حال، نسخه های قدیمی USB هنوز هم در بسیاری از دستگاه ها، کیس ها و لپ تاپ ها وجود دارند و به همین خاطر، برزخ کوانتومی USB فعلاً از بین نرفته است.

راز اینکه چرا USB هیچ وقت بار اول جا نمی رود، در واقع ترکیبی از محدودیت های فنی و تصمیمات اقتصادی دوران طراحی اولیه است. مهندسان آن زمان دنبال راه حلی جهانی و ارزان بودند، نه کامل ترین گزینه.
بنابراین، هر بار که فلشت را اشتباه می زنی، یادت باشد این «اشتباه کوچک» حاصل یکی از پرفروش ترین و ماندگارترین اختراعات قرن بیستم است