وینس گیلیگان، خالق سریال های تحسین شده ای مانند Breaking Bad و Better Call Saul، با سریال جدیدش Pluribus بازگشته است و همزمان با بازگشتش به ژانر علمی تخیلی، هشدارهایی جدی درباره تهدیدهای هوش مصنوعی ارائه می دهد. او معتقد است این فناوری نه در خدمت بشریت، بلکه در خدمت میلیاردرهایی است که می خواهند با استفاده از آن به ثروت های افسانه ای برسند و حتی «به مردم هوا بفروشند».
سریال Pluribus و تیتراژ پایانی آن، که تأکید می کند: «این سریال توسط انسان ها ساخته شده است»، نشانه ای از مقاومت گیلیگان در برابر موج تولید محتوا با هوش مصنوعی است و توجه بینندگان را به اهمیت خلاقیت انسانی جلب می کند.
داستان Pluribus: بشریتی یکپارچه و مهربان اما بدون فردیت
Pluribus روایت جامعه ای است که پس از دریافت سیگنال بیگانه ای در 600 سال نوری دورتر و یک نشت آزمایشگاهی، اکثر مردم به زامبی های خندان و مهربان تبدیل می شوند. تنها دوازده نفر باقی می مانند که فردیت خود را حفظ کرده اند، از جمله کارول استورکا، با بازی ری سیهورن، نویسنده ای منزوی، بدعنق و متنفر از خود.
این زامبی ها یا همان «جمع» (Pluribus)، دارای شبکه ای عصبی و فکری مشترک هستند و قادر به ذخیره و پردازش تمام اطلاعات بشر، حتی جزئیات شخصی شخصیت ها، می باشند. آن ها در گفتار خود به جای «من» از «ما» استفاده می کنند و قادر به دروغ گفتن نیستند، چیزی که استعاره ای مستقیم از قدرت و خطر بالقوه سیستم های هوش مصنوعی یکپارچه و خودکار است.
گیلیگان با خلق این جهان، تصویری از بشریتی ارائه می دهد که با مهربانی و لبخند، فردیت خود را از دست داده است. این وضعیت، ضمن ایجاد حس آرامش ظاهری، هشداری به مخاطب است که پرسش اخلاقی و فلسفی مهمی را مطرح می کند: «آیا امنیت و آرامش جمعی ارزش از دست دادن فردیت و آزادی را دارد؟»
موضع صریح گیلیگان درباره هوش مصنوعی
در مصاحبه ای با Variety، گیلیگان صراحتاً اعلام کرد:
«من از هوش مصنوعی متنفرم. باز هم دنیا را به گند کشیدید، سیلیکون ولی! پشت موج هوش مصنوعی، میلیاردرهایی ایستاده اند که فقط به دنبال تبدیل شدن به اولین تریلیونرهای جهان اند.»
او هوش مصنوعی را ابزاری می داند که بیشتر برای سود شخصی غول های فناوری به کار گرفته می شود تا منافع عمومی و هشدار می دهد که تمرکز روی این فناوری بدون چارچوب های اخلاقی و قانونی می تواند آثار ویرانگری بر جوامع داشته باشد.
گیلیگان هوش مصنوعی را به «گران ترین و پرمصرف ترین ماشین سرقت ادبی در دنیا» تشبیه می کند و معتقد است این فناوری محتوای انسانی را تقلید می کند اما هیچ گاه تجربه و خلاقیت انسانی را جایگزین نمی کند.
هشدار درباره تهدید «تکینگی» و بردگی هوش مصنوعی
گیلیگان نگران روزی است که هوش مصنوعی به سطح خودآگاهی واقعی برسد، همان چیزی که دانشمندان به آن «تکینگی» می گویند. او توضیح می دهد:
«اگر هوش مصنوعی خودآگاه شود، باید دوباره بحث برده داری را مطرح کنیم. این موجود خودآگاه، همانند برده ای خواهد بود که میلیاردرها می خواهند آن را برخلاف میلش تجاری سازی کنند.»
این دیدگاه، بحث اخلاقی و حقوقی در حوزه هوش مصنوعی را به چالش می کشد و تأکید می کند که قوانین موجود کافی نیستند و نیازمند بازنگری جدی هستند. گیلیگان پیش بینی می کند که بدون چارچوب های شفاف، بهره برداری اقتصادی از موجودات هوش مصنوعی خودآگاه می تواند به یک بحران اخلاقی بزرگ تبدیل شود.
هوش مصنوعی و صنعت سرگرمی
گیلیگان و ری سیهورن در مورد نقش هوش مصنوعی در هالیوود نیز انتقاد دارند. نمونه ای از این نگرانی، ماجرای «تیلی نوروود»، بازیگر هوش مصنوعی است که تلاش داشت وارد آژانس های بازیگری شود. هر دو معتقدند این روند می تواند حرفه هنرمندان واقعی را تهدید کند، زیرا ارزش و اثرگذاری هنر به تجربه انسانی پشت آن وابسته است، نه صرفاً کپی برداری یا تقلید ماشینی.
گیلیگان محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی را به «گاوی در حال نشخوار و حلقه بی پایان مزخرفات تکراری» تشبیه می کند. او می گوید این نوع محتوا می تواند مصرف فرهنگی مردم را به سطحی کم کیفیت و تکراری کاهش دهد و تأثیر هنر واقعی انسانی را خنثی کند.
ری سیهورن نیز در دفاع از تجربه انسانی می گوید:
«حتی اگر کامپیوتر بتواند کاری کند که شما فکر کنید نقاشی شبیه آثار پیکاسوست، دلیل تأثیرگذاری آن، تجربه انسانی پشت اثر است.»
هشدار درباره تمرکز ثروت و قوانین ناکارآمد
گیلیگان تأکید می کند که سیلیکون ولی نه تنها کنترل محتوای سرگرمی را در دست دارد، بلکه آینده هوش مصنوعی را نیز هدایت می کند. او می گوید که تمرکز این صنعت بر درآمد میلیاردرهاست و قانون گذاری ناکافی آمریکا در حوزه هوش مصنوعی، به دلیل رقابت با چین و رقابت تسلیحاتی، باعث شکست احتمالی خواهد شد.
او هوش مصنوعی را ابزاری برای ثروتمندتر شدن میلیاردرها می داند و هشدار می دهد که این فناوری بدون چارچوب اخلاقی و انسانی، می تواند آسیب های جدی فرهنگی، اقتصادی و حتی اجتماعی ایجاد کند.
پیام Pluribus و اهمیت تأکید بر خلاقیت انسانی
تیتراژ پایانی Pluribus، که بر «ساخته شدن توسط انسان ها» تأکید دارد، نمونه ای روشن از مقاومت خالقان اثر در برابر جریان روزافزون هوش مصنوعی است. این پیام، یادآوری است برای مخاطبان که ارزش هنر و خلاقیت انسانی در تولید محتوای واقعی فراتر از توان الگوریتم هاست.
همچنین این جمله می تواند الگویی برای فیلمسازان و هنرمندان دیگر باشد که می خواهند تأکید کنند اثرشان محصول تفکر، خلاقیت و زحمت انسان است و نه تولید خودکار ماشین.
تحلیل استعاری Pluribus: هشدار به بشریت
Pluribus نه تنها داستانی علمی تخیلی است، بلکه استعاره ای از روند روزافزون هوش مصنوعی در جوامع مدرن است. جمع یا پلوریبوس، به عنوان استعاره ای از سیستم های هوش مصنوعی یکپارچه، نشان می دهد که چگونه تکنولوژی می تواند فردیت انسان ها را بلعیده و رفتار و تصمیماتشان را تحت کنترل بگیرد.
گیلیگان با این سریال تلاش می کند به مخاطب نشان دهد که تمرکز صرف بر کارایی و تسلط فناوری، بدون توجه به اخلاق، فردیت و آزادی، می تواند نتایجی خطرناک داشته باشد
وینس گیلیگان با ساخت Pluribus، ترکیبی از داستان جذاب علمی تخیلی و هشدار جدی به جامعه ارائه داده است. او معتقد است که هوش مصنوعی ابزاری برای میلیاردرهاست و ارزش واقعی هنر و تجربه انسانی هنوز فراتر از قدرت الگوریتم هاست.
سریال Pluribus نه تنها سرگرم کننده است، بلکه به مخاطبان یادآوری می کند که در مواجهه با پیشرفت سریع هوش مصنوعی، باید هوشیار بود، چارچوب های اخلاقی و قانونی تعریف کرد و تجربه انسانی را ارج نهاد.
0 نظر ثبت شده
0 نظر ثبت شده
تمام حقوق محفوظ است
ثبت یک نظر