Cluely؛ وقتی هوش مصنوعی مرز بین مهارت واقعی و تقلب را محو می کند

داستانِ تولد یک استارتاپ پرحاشیه

چونگین روی لی، دانشجوی 21 ساله ای که پس از اتهام تقلب دانشگاه کلمبیا را ترک کرده بود، این بار با ایده ای جنجالی بازگشته است. او در سان فرانسیسکو استارتاپی به نام Cluely به راه انداخته که ادعا می کند می تواند در لحظه ی برگزاری مصاحبه های شغلی یا آزمون های آنلاین، بی آنکه طرف مقابل بویی ببرد، پاسخ های درست را پیش چشم کاربر قرار دهد. لی می گوید: «من فقط خلأ بازار را پر می کنم؛ تقلب همیشه بوده، من آن را هوشمند کرده ام.»

 زیر پوست فناوری؛ Cluely چگونه کار می کند؟

پنجره ی شبح گونه: افزونهٔ مرورگر، پس از فعال سازی، لایه ای نیمه شفاف روی صفحه ایجاد می کند؛ فقط کاربر می تواند آن را ببیند.

شنود و بینایی ماشین: نرم افزار به واسطه ی مجوز دسکتاپ و میکروفون، تصویر و صدای کاربر را لحظه به لحظه تحلیل می کند.

مدل زبانی اختصاصی: بر پایهٔ نسخه سفارشی ChatGPT، متنِ سؤال یا دیالوگ را پردازش کرده و در چند صدم ثانیه پاسخِ بهینه می سازد.

بازنمایی بی ردّ: خروجی در همان پنجرهٔ نامرئی ظاهر می شود؛ حتی در حالت Share Screen نیز برای ناظر قابل رؤیت نیست.

سه سناریوی استفاده که بنیان گذار وعده می دهد

1. مصاحبه های شغلی راه دور: هنگام پرسش های رفتاری مثل «بزرگ ترین چالش شما چه بود؟» الگوریتم با استخراج کلیدواژه ها، جواب ساختارمند می نویسد.

2. تماس فروش یا پشتیبانی: اطلاعات مشتری (از CRM) + اسکریپت متقاعدکننده در لحظه نمایش داده می شود.

3. آزمون های آنلاین دانشگاهی و گواهینامه ها: سؤالات چهارگزینه ای ظرف چند ثانیه حل می شود، درصد اطمینان کنارش می آید.

پیامدهای اخلاقی، امنیتی و حقوقی

اساتید دانشگاه، انجمن های HR و پلتفرم های آزمون آنلاین هشدار داده اند که استفاده از Cluely می تواند به بلاک دائمی حساب ها و پیگرد قانونی منجر شود.

دانشگاه ها روی سامانه های ضدتقلب مبتنی بر تشخیص چشمی و تحلیل حرکات ماوس سرمایه گذاری می کنند.

پلتفرم های استخدامی به دنبال الزام کاندیداها به مصاحبه حضوری یا آزمون های حضوری پروکتوری هستند.

قانون گذاران ایالت کالیفرنیا پیش نویس لایحه ای برای جرم انگاری «فروش ابزار تقلب مبتنی بر AI» در دست دارند.

Cluely نمادی است از دو روی سکهٔ هوش مصنوعی: توانمندساز خلاقیت و در عین حال تهدیدی برای اعتماد اجتماعی. اگر ابزارهایی چنین نامرئی بتوانند هر آزمون یا مصاحبه ای را دستکاری کنند، ناچاریم در شیوهٔ ارزیابی انسان ها بازنگری کنیم—و شاید عصر «شرف دیجیتال» زودتر از آنچه فکر می کردیم فرا برسد.