ارتباط چشمی بین انسان و سگ؛ ترشح هورمون عشق در لحظه ای خاص

ارتباط چشمی و تأثیر آن بر روابط عاطفی

تحقیقات اخیر پروفسور تاکفومی کیکوسویی از دانشگاه آزابو در ژاپن نشان می دهند که تماس چشمی بین انسان ها و سگ ها نقش مهمی در ایجاد صمیمیت و تقویت روابط عاطفی دارد. این مطالعه نشان داد که در هنگام ارتباط چشمی، هم انسان ها و هم سگ ها هورمون اکسی توسین یا همان هورمون عشق را ترشح می کنند، که می تواند به تقویت پیوند عاطفی کمک کند.

جزئیات مطالعه ی علمی

پروفسور کیکوسویی با انجام آزمایشی بر روی 27 قلاده سگ و چند قلاده گرگ، به بررسی تأثیر ارتباط چشمی بر ترشح اکسی توسین پرداخت. در این آزمایش از صاحبان سگ ها خواسته شد که به مدت نیم ساعت با سگ های خود ارتباط چشمی برقرار کنند. نتایج نشان داد که ترشح هورمون اکسی توسین در سگ ها و صاحبانشان به ترتیب 130 و 300 درصد افزایش پیدا کرده است، که نشان دهنده تأثیر مثبت این نوع ارتباط در تقویت پیوند عاطفی است.

تفاوت واکنش سگ ها و گرگ ها

در مقایسه با سگ ها، سطح ترشح اکسی توسین در گرگ ها تغییر چندانی نداشت. این نشان می دهد که گرگ ها به تماس چشمی بیشتر به عنوان یک تهدید می نگرند تا یک روش برای ایجاد ارتباط عاطفی، که بر خلاف سگ ها، در آن ها نیازی به تقویت رابطه عاطفی از طریق این نوع ارتباط وجود ندارد.

نتیجه گیری

این تحقیق نشان می دهد که ارتباط چشمی میان انسان ها و سگ ها نه تنها به ایجاد روابط عاطفی کمک می کند، بلکه به ترشح هورمون هایی همچون اکسی توسین نیز منجر می شود، که این امر می تواند به تقویت احساس محبت و دوستی میان انسان و سگ ها کمک کند.