تجربیات شگفت انگیز دِ کرسپینی در پرواز شماره 32 کانتاس
ریچارد چمپیون دِ کرسپینی، خلبان کهنه کار استرالیایی، پرواز شماره 32 شرکت هواپیمایی کانتاس را در تاریخ 4 نوامبر 2010 مدیریت می کرد.
روز پرواز به ظاهر عادی و مناسب بود، اما تنها چند دقیقه بعد حادثه ای خطرناک رخ داد.
در دقیقه چهارم پرواز، انفجار موتور شماره 2 هواپیما صدای مهیب ایجاد کرد. ده ها آژیر هشدار فعال شدند و بال هواپیما به شدت آسیب دید. دِ کرسپینی با تجربه نظامی خود رهبری تیم پنج نفره خدمه را برعهده داشت و توانست شرایط بحرانی را مدیریت کند.
مقابله با بحران و نقش مهارت انسانی
خدمه با 21 خرابی سیستم، 120 چک لیست، 650 پارگی سیم و 50 درصد خرابی شبکه مواجه شدند. با وجود فشار شدید، دِ کرسپینی تصمیم گرفت کورکورانه همه چک لیست ها را دنبال نکند.
این تصمیم باعث شد هر 469 مسافر زنده بمانند و هواپیما به سلامت در فرودگاه سنگاپور فرود آید. تجربه او نشان داد مهارت انسانی همچنان در شرایط بحرانی حیاتی است.

نگرانی ها درباره گسترش اتوماسیون
دِ کرسپینی در سال های اخیر درباره اتوماسیون و هوش مصنوعی هشدار می دهد. او معتقد است وابستگی بیش از حد به سیستم های خودکار مشکلات بیشتری ایجاد می کند.
به گفته او، سیستم های دیجیتال هواپیما می توانند خلبان را سردرگم کنند و تصمیمات بحرانی را پیچیده تر سازند.
هوش مصنوعی ابزار است، نه جایگزین
خلبان بازنشسته می گوید هوش مصنوعی تهدیدی برای خلبان ها نیست. بلکه باید به عنوان ابزاری کمکی استفاده شود.
او توصیه می کند مهارت های انسانی و یادگیری مداوم باید در کابین حفظ شود. کنترل و تصمیم گیری انسانی همچنان اولویت دارد.
آینده هواپیماهای خودران
دِ کرسپینی احتمال معرفی هواپیماهای مسافربری خودران در آینده را منتفی نمی داند، اما پیش بینی می کند چنین هواپیماهایی ابتدا در نیروهای نظامی و عملیات باری کاربرد خواهند داشت.
به باور او، 30 سال آینده فناوری لازم برای ساخت هواپیمای خودران مسافربری مبتنی بر هوش مصنوعی فراهم خواهد شد، اما حضور خلبان انسانی همچنان ضروری است.
اهمیت تعادل بین انسان و ماشین
تجربه دِ کرسپینی در پرواز شماره 32 کانتاس نمونه ای از اهمیت مهارت انسانی در شرایط بحرانی است.
وابستگی کامل به اتوماسیون می تواند خطرآفرین باشد، اما استفاده هوشمندانه از هوش مصنوعی، همراه با مهارت های خلبانی، امنیت پرواز را تضمین می کند.
ثبت یک نظر