بازگشت به حیات پس از 20 سال خاموشی
و احیای آن ها نقطه عطفی در تاریخ اکتشافات فضایی به شمار می آید.
چرا احیای پیشران ها ضروری بود؟پیشران های فعلی وویجر 1 که تاکنون مسئول کنترل موقعیت فضاپیما بودند، به مرور زمان دچار افت عملکرد شده اند. دلیل این اختلال، تجمع ذرات و رسوبات بوده که عملکرد آن ها را به شدت کاهش داده است. این وضعیت ناسا را بر آن داشت تا به فکر فعال سازی مجدد پیشران های اصلی بیفتد.
خطر از دست رفتن ارتباط با زمین
اگر پیشران های فضاپیما به طور کامل از کار بیفتند، وویجر 1 دیگر نمی تواند آنتن خود را به درستی به سمت زمین تنظیم کند. این موضوع می تواند به قطع ارتباط دائمی این کاوشگر تاریخی با زمین منجر شود؛ آن هم پس از نزدیک به 50 سال فعالیت بی وقفه در اعماق فضا.
نقش پیشران ها در حفظ ارتباط میان ستاره ای
در حال حاضر، پیشران های پشتیبان وویجر 1 وظیفه انجام مانورهای چرخشی بسیار دقیق را بر عهده دارند. این مانورها تضمین می کنند که آنتن وویجر همیشه در جهت زمین قرار داشته باشد و اطلاعات حیاتی از میلیاردها کیلومتر آن سوتر به زمین برسد.
اهمیت تاریخی احیای وویجر 1
وویجر 1 که اکنون در فضای میان ستاره ای قرار دارد، یکی از مهم ترین ابزارهای علمی تاریخ بشر به شمار می رود. توانایی ناسا در فعال سازی مجدد تجهیزات از کار افتاده، آن هم در فاصله ای فراتر از 24 میلیارد کیلومتر، نشانه ای از نبوغ مهندسی و امید به آینده اکتشافات فضایی است.
0 نظر ثبت شده
0 نظر ثبت شده
تمام حقوق محفوظ است
ثبت یک نظر