
ورود کارگردانان بزرگ به دنیای ویدیوهای هوش مصنوعی
در جدیدترین رویداد گوگل، شاهد معرفی نمونه هایی از ویدیوهای ساخته شده با هوش مصنوعی بودیم که توسط فیلم سازان حرفه ای تولید شده اند. از جمله این پروژه ها می توان به همکاری «الیزا مک نیت» با کارگردان مطرح «دارن آرونوفسکی» اشاره کرد. آن ها در حال تولید فیلمی هستند که بخشی از تصاویر آن با بهره گیری از الگوریتم های هوش مصنوعی ساخته شده است. این همکاری ها نشان می دهد که هوش مصنوعی در صورت استفاده صحیح، می تواند به ابزاری نوآورانه در دستان خلاقان تبدیل شود.
هوش مصنوعی؛ قلم مویی جدید برای سینماگران
ابزارهای تولید ویدیوی مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند نقش بزرگی در فرآیندهای خلاقانه ایفا کنند. این فناوری به فیلم سازان اجازه می دهد تا جهان های خیالی را با سرعت بالا و هزینه پایین تر خلق کنند، به جلوه های بصری تازه تری دست یابند و سبک های روایی متفاوتی را تجربه کنند. اگر این ابزار به عنوان مکملی برای تخیل انسانی استفاده شود، قادر است سینما را وارد دوره ای از نوآوری بی سابقه کند.
اما تکرار بی روح در کمین است
در کنار تمام این مزایا، خطر بزرگی در پس استفاده گسترده از ویدیوهای تولیدشده توسط هوش مصنوعی وجود دارد: تولید تصاویری یکنواخت، فاقد هویت و تهی از احساس انسانی. بسیاری از نمونه های تولیدشده توسط این الگوریتم ها از نظر بصری جذاب هستند، اما اغلب فاقد مفهوم، شخصیت یا عمق احساسی اند. این محتواها، اگرچه ارزان و سریع تولید می شوند، اما در درازمدت می توانند سطح کیفی فرهنگ بصری ما را تنزل دهند.
صنعت سرگرمی یا صنعت تکرار؟
یکی از نگرانی های اصلی منتقدان این است که ابزارهای هوش مصنوعی نه تنها خلاقیت را جایگزین نمی کنند، بلکه در بسیاری موارد باعث کلیشه ای شدن محتوای تولیدی می شوند. وقتی تولید انبوه ویدیو با الگوریتم های از پیش تعریف شده جای انتخاب های هنری و انسانی را بگیرد، خروجی کار چیزی نخواهد بود جز تکرار تصاویری زیبا اما بی معنا؛ آن هم این بار به صورت سه بعدی و در مقیاسی وسیع.
آیا آینده سینما در خطر است؟
سوال اصلی اینجاست: آیا استفاده روزافزون از ویدیوهای تولیدشده با هوش مصنوعی به مرگ تدریجی خلاقیت منجر خواهد شد؟ یا می توان با وضع قوانین و تعریف چارچوب هایی مشخص، از این فناوری به عنوان ابزاری برای تکامل هنر استفاده کرد؟ پاسخ به این سوال، نقش مهمی در شکل دهی آینده صنعت سینما، تبلیغات، و حتی رسانه های اجتماعی خواهد داشت. اکنون بیش از هر زمان دیگر نیازمند گفت وگویی جدی میان متخصصان، هنرمندان و سیاست گذاران هستیم تا تعیین شود مرز بین ابزار و تهدید در کجاست.
ویدیوهای هوش مصنوعی همان قدر که فرصت هستند، می توانند تهدید باشند. همه چیز به نحوه استفاده از آن ها بستگی دارد. اگر این فناوری در خدمت خلاقیت قرار گیرد، تحولی بزرگ در دنیای سینما و ویدیوهای دیجیتال رخ خواهد داد. اما اگر به جایگاه جایگزین خلاقیت انسانی ارتقا یابد، با حجم عظیمی از محتوای بی روح، تکراری و سطحی روبه رو خواهیم شد.
ثبت یک نظر