اثر منفی رفتارهای ناسالم از 36 سالگی؛ سیگار، الکل و کم تحرکی سلامت را تهدید می کنند

پژوهش جدیدی که توسط دانشمندان انجام شده، نشان می دهد که رفتارهای ناسالم مانند سیگار کشیدن، مصرف زیاد الکل و کمبود فعالیت بدنی می تواند از 36 سالگی تأثیرات جدی بر سلامت جسمی و روانی افراد بگذارد. این تحقیق بر اهمیت تغییر سبک زندگی از اوایل بزرگسالی و میانسالی تأکید دارد و نتایج آن نشان می دهد که اتخاذ عادات سالم می تواند تأثیرات منفی این رفتارها را کاهش دهد.

دگرگونی های سلامتی از 36 سالگی به بعد

این تحقیق به طور خاص به این موضوع پرداخته که چگونه این رفتارهای ناسالم می توانند از سن 36 سالگی به بعد در افراد تأثیر بگذارند. نتایج نشان داد که کسانی که به طور مداوم این رفتارهای پرخطر را انجام می دهند، از نظر سلامت جسمی و روانی نسبت به دیگران وضعیت بدتری دارند. به طور خاص، علائم افسردگی و ریسک متابولیک در این گروه ها افزایش یافته است. افسردگی در این افراد 0.1 واحد و ریسک متابولیک 0.53 واحد بیشتر از سایرین بود. علاوه بر این، رفاه روانی در این افراد کاهش یافته است.

پیامدهای طولانی مدت رفتارهای ناسالم

افرادی که مدت طولانی تری این رفتارهای ناسالم را ادامه داده اند، با پیامدهای شدیدتری روبه رو شدند. علائم افسردگی در این گروه به 0.38 واحد افزایش پیدا کرد و ریسک متابولیک آنها 1.49 واحد افزایش یافت. همچنین، رفاه روانی آنها 0.14 واحد کاهش یافت و ارزیابی سلامت خوداظهاری نیز 0.45 واحد کاهش پیدا کرد. این نتایج نشان دهنده تأثیرات جدی و منفی بر کیفیت زندگی افراد است.

اهمیت تغییر سبک زندگی در سنین پایین تر

این پژوهش اهمیت تغییر رفتارهای ناسالم در مراحل اولیه زندگی را برجسته می کند. تغییرات کوچک در سبک زندگی می تواند تأثیرات بزرگی بر سلامت جسمی و روانی افراد در درازمدت داشته باشد. برای مثال، قطع سیگار، کاهش مصرف الکل و افزایش فعالیت بدنی از جمله اقداماتی هستند که می توانند خطر ابتلا به بیماری های مختلف را کاهش دهند و کیفیت زندگی را بهبود بخشند.

پیشگیری از بیماری ها با تغییر رفتارهای ناسالم

اگر افراد از سنین پایین تر تغییرات مثبت در سبک زندگی خود ایجاد کنند، می توانند از بسیاری از بیماری های مزمن و اختلالات روانی جلوگیری کنند. این تغییرات نه تنها بر سلامت جسمی تأثیر مثبت دارند، بلکه می توانند رفاه روانی و اجتماعی فرد را نیز بهبود بخشند. این پژوهش به طور خاص نشان می دهد که تغییرات در سنین میانسالی نیز می تواند تا حد زیادی به حفظ سلامت در دوران پیری کمک کند.