
مشتری این پروژه از ابتدا دیدگاه روشنی از فضای مطلوب خود داشت، حتی پیش از انتخاب ساختمان پروژه. آن ها این فضا را چنین توصیف کردند: "فضای تمرین" رؤیای داشتن یک خانه مستقل برای گروهی از هنرمندان موسیقی و تئاتر است. فضایی که در آن می توان از کار گروهی لذت برد و فعالیت های هنری را در محیطی که با دقت طراحی و برای چنین تجربیاتی آماده شده است، انجام داد."

با این پیش زمینه، از طریق همکاری و هم فکری بین مشتری و معمار، مکان ایده آل انتخاب و توسط مشتری خریداری شد. ساختمان انتخاب شده یک خانه دو طبقه با بیش از 80 سال قدمت و مساحت 520 متر مربع است که در قلب منطقه فرهنگی تهران واقع شده است. این بنا، اصیل ولی فرسوده بود و در شرایط بسیار نامناسبی قرار داشت.

طراحی فضای تمرین
معماری "فضای تمرین" همه آنچه را که نماد ارزش و اصالت است در بر می گیرد و بر این اصل تأکید می کند که هیچ چیز برای همیشه باقی نمی ماند و هیچ چیز کامل نیست. طراحی این فضا به دنبال خلق محیطی است که در آن جزئیات دقیق و پنهان هستند و زیبایی ظریفی که در سادگی و اصالت عناصر وجود دارد، مورد تقدیر قرار می گیرد.
طرح نهایی با در نظر گرفتن دسترسی ها، دیدها، فضاهای توقف و تقسیمات، دسترسی برای افراد معلول، تهویه و نور طبیعی توسعه یافت. طبقه همکف شامل یک فضای توقف در ورودی، یک کافه، کتابخانه و سرویس های بهداشتی عمومی است. طبقه اول شامل یک اتاق تمرین، بخش اداری، دفتر مدیریت و مناطق خدماتی است. طبقه دوم شامل یک واحد مسکونی با سالن ورودی، فضای نشیمن و ناهارخوری، اتاق خواب، بالکن و مناطق خدماتی است.

تغییرات کلیدی و طراحی داخلی
یکی از مهم ترین تغییراتی که در ساختمان ایجاد شد، وارد کردن نور طبیعی به مرکز ساختار از طریق یک نورگیر در سقف و ایجاد یک فضای خالی (void) از سقف تا طبقه همکف بود. این فضای خالی که در طبقه دوم دارای کف شیشه ای و در طبقه اول باز با نرده های شیشه ای است، نور را به باغچه ای که در زیر این فضا قرار دارد، هدایت می کند. در طراحی حجم ها و عناصر جدید، مانند باغچه مرکزی در طبقه همکف، چینش کاشی های کافه و سرویس های بهداشتی، از اشکال و عناصر موجود در ساختمان الهام گرفته شد. حجم هایی که کانترهای کافه، کانترهای پذیرش و کتابخانه را تشکیل می دهند، همگی از گچ ساخته شده و طوری طراحی شده اند که گویی از دیوارها بیرون آمده اند.
استفاده دقیق و محدود از مواد در بخش های مختلف، همراه با تلاش برای بازسازی و تعمیر عناصر موجود در ساختمان، به منظور حفظ اصالت و هویت آن انجام شد. حتی در بخش هایی که نقص ها عمداً بدون تغییر باقی مانده اند، شخصیت اصلی ساختمان حفظ شده است.
منبع:آرچی دیلی
ثبت یک نظر