گفتمانی بی زمان با طبیعت

معماری چند بار در طول زمان به سطحی فراتر می رسد و هر ساله جادوی بیشتری به دست می آورد؟ در مورد خانه مهمان اوجوس، این امر حقیقت دارد. این خانه که در چشم انداز آرام هوسور، کارناتاکا قرار دارد، در گفتمانی شعری با محیط خود مشغول است. به صورت ارگانیک از زمین برمی خیزد و بخشی از یک طرح کلان شامل کارخانه ای، باغی از درختان میوه و نارگیل و زمینی باز است.

فرم یابی از طبیعت: معماری متناسب با فایل

هنگامی که ما پروژه ای را مفهوم سازی می کنیم، می گذاریم سایت ما را هدایت کند. آرایش خطی درختان نارگیل فرم سازه را الهام بخشید، که منجر به توسعه دیوارهای بلندی شد که از شبکه گسترش می یابند. این رویکرد دقیق به حداقل رساندن ریشه کنی درختان کمک کرد و خانه را به عنوان بخشی طبیعی از چشم انداز معرفی کرد، درست مانند یک تپه مورچه ای که از زمین برمی خیزد.

پایداری در قلب طراحی

پایداری در قلب این آفرینش قرار دارد و این در هر تصمیم طراحی مشهود است. دیوارها گویی از خاک فایل رشد کرده اند، به لطف بلوک های خاکی که از خاک فایل ساخته شده اند و به طور هموار در چشم انداز ترکیب می شوند. آرایش پلکانی این بلوک ها ریتمی به نما می بخشد و بافت بصری آن را از یکنواختی خارج می کند. این دیوارها علاوه بر فراهم کردن حریم خصوصی، فضاهای داخلی را شکل می دهند و جریان روانی را در سراسر خانه تسهیل می کنند. علاوه بر این، آنها به عنوان یک مانع از کارخانه عمل می کنند و به خانه مهمان اجازه می دهند در آرامش خود غرق شود.

اتصال به زمین: عناصر معماری سنتی 

فضای نشیمن که توسط حیاط های داخلی در دو طرف احاطه شده است، می تواند به طور کامل باز شود تا با فضای حیاط ادغام شود — یک ارجاع غنی به خانه های سنتی. دیوارهای افقی حیاط ها را تعریف می کنند و حرکت روانی را در سراسر پلان ممکن می سازند، که اصول اصلی پروژه یعنی اتصال به زمین را تجسم می کند. مواد طبیعی و عناصر معماری سنتی در سراسر فضا یک روایت شعری می بافند که تجربه روزمره کاربران را ارتقا می دهد. کف پوش ها یک روایت لمسی از کاشی های دستی آتانگودی، سنگ کوتاه و گرانیت می بافند که ارتباط با بستر محلی را تقویت می کند.

حفظ و احیای میراث معماری

طراحی سقف تعادلی بین عملکرد و هماهنگی زیبایی شناختی ایجاد می کند. کاشی های دوبل منگالور برای عایق سازی استفاده می شوند، که دمای داخلی را تنظیم می کنند و پایداری را افزایش می دهند. ورانداها با ستون های چوبی زیبا حمایت می شوند که از خانه های کاراییکودی، تامیل نادو بازیابی شده اند. این ستون ها به همراه درب اصلی و پنجره های ثابت، احساسی از تاریخ و تداوم به طراحی می بخشند و به ستایش هنر و میراث می پردازند.

منبع: آرچی دیلی

0 نظر ثبت شده

ثبت یک نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی مشخص شده اند *

0 نظر ثبت شده