تلفیق علم neuroscience و architecture

معرفی طراحی انسان محور

طراحی برای تجربه انسانی همیشه در مرکز توجه و انگیزه معماران بوده است. در حالی که فرآیندهای سنتی سودمند هستند، صنعت طراحی در حال کشف فرصت هایی برای همکاری با حوزه های طراحی و غیرطراحی دیگر است. رویکردهای جدیدی با همکاری بین معماران و طراحان خدمات، یا حتی روانشناسان، به وجود آمده است تا فضاهای انسانی تری ایجاد کنند.

ظهور نورومعماری

یک تقاطع جدید توجه کارشناسان را به خود جلب کرده است، به ویژه با یک نصب اخیر در Salone de Mobile به نام نورومعماری. وبسایت ArchDaily دامنه و پتانسیل این حوزه جدید را با فدریکا سانچز، معمار و محقق علوم اعصاب در شرکت ایتالیایی Lombardini22، که مسئول بازطراحی Salone است، بررسی می کند.

درک نورومعماری

نورومعماری تأثیر مثبتی بر روی روش های سنتی دارد - که اغلب به زیبایی شناسی، عملکرد و تطابق با کدهای ساختمانی توجه می کنند - و با تمرکز بر رفاه انسان در طراحی. به طور اساسی، این رویکرد ترکیبی به این موضوع پی برده است که مغزهای انسانی به طرز پیچیده ای با محیط هایی که در آنها زندگی می کنند، متصل هستند. سانچز توضیح می دهد: "بدن و مغز ما به طور مداوم تعاملات بین محرک های خارجی و اعضای حسی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کنند و بدن اطلاعات حسی را به مغز ارسال می کند."

اصول نورومعماری

سانچز تأکید می کند: "به طور سنتی، فضاها بر اساس مفاهیم هنری طراحی می شدند و فقط پس از آن تأثیرات بر ادراک و رفتار انسانی مشاهده می شد. نورومعماری این رویکرد را معکوس می کند و ابتدا درک می کند که مغز چگونه محیط ساخته شده را پردازش می کند و از آن دانش برای آگاهانه طراحی فضاهای مبتنی بر شواهد و داده های تجربی استفاده می کند." در حالی که آموزش های معماری ممکن است یک لنز نظری خاصی را تقویت کند، نورومعماری به حساب می آورد که افراد مختلف چگونه فضاها را به صورت ذهنی تجربه می کنند و از تعصبات جلوگیری می کند. استفاده از علوم اعصاب، شهود طراحی را غنی تر می کند نه اینکه آن را کم اهمیت جلوه دهد. با این درک جدید، اولویت دادن به طراحی انسان محور به یک الزام اخلاقی تبدیل می شود که معماران نمی توانند آن را نادیده بگیرند.

منبع:آرچی دیلی