طراحی ایستگاه بل و پرستون: نمونه ای از معماری مدرن و محیط زیستی

نمای ایستگاه بل: ترکیب هنر و محیط زیست

نمای ایستگاه بل با توجه به میراث فرهنگی و تاریخی محله طراحی شده است. این نما شامل الگویی سه بعدی و انتزاعی از سقف شهر داربین است که با استفاده از بتن ایجاد شده و جلوه ای متحرک به نما می بخشد. پنجره های شیشه ای چند رنگی که در نما به کار رفته اند، نور رنگی را به فضای داخلی سالن دو ارتفاع فیلتر می کنند و نیاز به نور مصنوعی را کاهش می دهند. این رنگ ها از مرکز هنر و سرگرمی داربین الهام گرفته شده اند و به محیط ایستگاه جذابیتی خاص می بخشند.

توسعه ایستگاه بل همچنین شامل طراحی یک آمفی تئاتر عمومی است که به عنوان حوضه سیل نیز عمل می کند. این فضای چندمنظوره در مجاورت مرکز هنر و سرگرمی داربین قرار دارد و به گسترش امکانات جامعه کمک می کند.

طراحی ایستگاه پرستون: بازتابی از بازار پرستون

ایستگاه پرستون با الهام از بازار پرستون طراحی شده است. نمای این ایستگاه به صورت آرایه ای از چین های عمودی مشکی است که شبیه بارکدهای استفاده شده توسط فروشندگان بازار است. این چین ها با رنگ های زنده ای که از محصولات بازار پرستون گرفته شده اند پر شده اند و به ایستگاه شور و نشاط بازار را منتقل می کنند.

طراحی ایستگاه پرستون به گونه ای است که با توسعه آینده بازار سازگار باشد. پنجره های رنگی نور را به فضای داخلی ایستگاه فیلتر می کنند و روکش نما به داخل محوطه ادامه می یابد، تا هماهنگی و همگونی بین فضای داخلی و بیرونی ایجاد شود.

نقش رنگ و فرم در مکان سازی

در طول پروژه، رنگ و فرم به عنوان ابزارهایی برای ایجاد هویت مکانی مورد استفاده قرار گرفته اند. خط مرندا با رنگ یاسی شناخته می شود و پایه های صورتی و یاسی به عنوان نشانگرهای مدنی عمل می کنند. این رنگ ها که به طور طبیعی در محیط ساخته شده وجود ندارند، برجستگی ایستگاه ها را افزایش می دهند و به آنها هویتی خاص می بخشند.

طرح بندی و استفاده از عناصر رنگی در نما و نورپردازی، به ایستگاه ها اجازه می دهد تا به عنوان مکانیزم های مکان سازی عمل کنند و ریل را به عنوان بخشی از معماری عمومی جشن بگیرند. هر دو ایستگاه بل و پرستون از اصول پایداری زیست محیطی پیروی می کنند و استانداردهای بالای ISC و گرین استار 6 ستاره را رعایت کرده اند.

فضای سبز و مناطق شهری

این پروژه شامل طراحی شهری و فضاهای سبز است که به عنوان شبکه ای اکولوژیکی عمل می کنند. افزایش امکانات در اطراف و درون ایستگاه ها باعث افزایش فعالیت و مشارکت کاربران می شود و نظارت غیرفعال را افزایش می دهد که به ارتقای ایمنی کمک می کند.

فضاهای عمومی در اطراف ایستگاه ها دسترسی بهتری به خیابان های قبلاً مسدود شده توسط راه آهن فراهم می کنند. هر دو ایستگاه بل و پرستون از طراحی های بومی استفاده کرده اند تا فضاهایی معنادار و فراگیر ایجاد کنند. این شامل طیف وسیعی از عناصر طراحی منظر و شهری است که فضایی برای دایره های نخ در محوطه سازی و الگوهای بومی مانند صفحه راهنما و الگوی بالابر را در بر می گیرد.

برنامه ریزی دقیق و عملکرد مؤثر

در طرح های هر دو ایستگاه برنامه به دقت در نظر گرفته شده است تا عملکردی مؤثر داشته باشند. ایستگاه بل با برنامه هایی در چهار گوشه ساختمان طراحی شده است تا فضای وسیعی بدون محدودیت باقی بماند. همچنین، راه پله های ایستگاه پرستون به گونه ای طراحی شده اند که سکو بتواند از دو طرف بارگیری کند و مسافران به طور مساوی در طول سکو و قطار توزیع شوند.

این پروژه با هدف ایجاد مکان های مدنی برای ورود و خروج، جامعه محلی را به ملبورن بزرگ پیوند می دهد و دسترسی ایمن و عادلانه را فراهم می کند. این پروژه نشان می دهد که چگونه می توان زیرساخت های حمل و نقل را برای احیای منطقه بازسازی کرد و به جامعه خدمات بهتری ارائه داد.