خانه ای در حومه رومیرا، سانتارم: نمادی از معماری مدرن و معنوی

خانه ای که در حومه رومیرا در سانتارم ساخته شده است، نمونه ای بی نظیر از طراحی معماری است که درک مکان، انسانیت و هدفمندی را در اولویت قرار می دهد. این خانه نه تنها برای سکونت طراحی شده است بلکه به عنوان یک نماد بصری در منظر شهری و محیط اطراف خود مطرح می شود.

مکان یابی استراتژیک و دسترسی منحصر به فرد

این خانه دارای دسترسی مستقیم و فوری از جاده عمومی نیست. برعکس، با چرخش به دور تپه ای کوچک که خانه بر آن قرار گرفته، به یک قطعه کوچک بلوط می رسید که به طور کامل حفظ شده است. این ترتیب به گونه ای طراحی شده که حریم خصوصی را برای استفاده روزانه فراهم می کند و هم زمان نیاز به انجام یک سفر کوچک تا رسیدن به خانه را به وجود می آورد، که امکان درک بصری ساختمان را قبل از ورود فراهم می کند.

طراحی فضایی و حجم های مستقل

تجمع فضاهای مختلف در این خانه به صورت حجم های مجزا طراحی شده است که هر کدام دارای هویت و کارکرد خاص خود هستند. این حجم ها بر اساس ویژگی های توپوگرافیکی متنوعی تعریف شده اند. ایده ی تکه تکه شدن کل ساختمان به فضاهای خودمختار یا متصل به یکدیگر، ادغام جنبه های زیبایی شناختی و سازنده ی معاصر را فراهم می کند.

الهام از میراث معماری پرتغال

این خانه از برخی تم های رسمی الهام گرفته از منظر روستایی پرتغال بهره می برد، به ویژه از ساختمان هایی معروف به "مونتس" که بر روی تپه های غالب بنا شده اند و توسط مجموعه ای از حجم های غیررسمی شکل گرفته اند. این ارتباط با میراث معماری پرتغال، به خانه ظاهری کاهش یافته و در عین حال معاصر می بخشد، که با عناصر مختلف و حجم های کوچکتر ترکیب شده است.

ویژگی های خاص و ارزشمند معماری

این خانه نه تنها به دلیل طراحی منحصر به فرد و مکان یابی استراتژیک خود برجسته است، بلکه به دلیل توجه به جزئیات و استفاده از اصول معاصر در ساخت و طراحی نیز قابل توجه است. تجمیع فضاهای مختلف در حجم های مستقل، به خانه امکان می دهد تا به عنوان یک واحد یکپارچه عمل کند و در عین حال هر بخش از آن دارای هویت و کارکرد خاص خود باشد.