مقدمه ای بر صنعت سوخت جت و چالش های آن
سوخت جت یکی از معجزات عصر مدرن است که به هواپیماهای تجاری اجازه می دهد صدها مسافر را در مسافت های طولانی جابجا کنند و هواپیماهای نظامی را قادر می سازد تا سرعت صوت را بشکنند. اما این سوخت حیاتی ممکن است در آینده با چالش هایی مواجه شود، زیرا جهان به سمت کاهش گازهای گلخانه ای حرکت می کند. صنعت هوانوردی تجاری مسئول 2.5٪ از آلاینده های کربنی جهان است، و این سهم به طور بالقوه افزایش خواهد یافت، زیرا صنایع دیگر به سمت برق رسانی می روند. با این حال، برای پروازهای بلندمدت، گزینه ای مانند الکتریکی سازی وجود ندارد.
راه حل Lydian: تولید سوخت جت از CO2
در این شرایط، Lydian، یک استارتاپ نوآور، به دنبال راه حلی است که سوخت جت را از دی اکسید کربن (CO2) تولید کند. Lydian با استفاده از برق و با بهره گیری از یک کاتالیزور بسیار کارآمد، توانسته است روشی برای تبدیل CO2 و هیدروژن به سوخت جت و اکسیژن پیدا کند. این فرآیند به ویژه زمانی مؤثر است که قیمت برق کاهش یافته باشد. به گفته ی Joe Rodden، بنیان گذار و مدیر عامل Lydian، این استارتاپ با استفاده از این روش، می تواند هزینه تولید سوخت الکتریکی (e-fuel) را به نصف کاهش دهد.
سودمندی قیمت برق ارزان
این فناوری از ارزان ترین منابع انرژی مانند انرژی خورشیدی و باد بهره می برد. زمانی که قیمت برق به 3 تا 4 سنت در هر کیلووات ساعت برسد، Lydian می تواند سوختی تولید کند که با بیوفیول ها رقابت کند. این در حالی است که با پیشرفت های فناوری، قیمت برق ممکن است حتی ارزان تر هم بشود و در نتیجه Lydian بتواند با سوخت های فسیلی نیز رقابت کند.
رقابت با سوخت های فسیلی و بیوفیول ها
Lydian به ویژه در بازارهایی مانند اروپا که قوانینی برای محدود کردن آلایندگی هواپیماها وضع شده است، می تواند فرصت های خوبی برای فروش سوخت های خود پیدا کند. حتی اگر سوخت های الکتریکی قیمت بیشتری داشته باشند، تقاضا برای آن ها به ویژه در کشورهای پیشرفته افزایش خواهد یافت.
حضور در بازار نظامی: استفاده از سوخت جت در مناطق جنگی
یکی از کاربردهای مهم دیگر برای Lydian در نیروی نظامی آمریکا است. نیروی نظامی بزرگترین مصرف کننده سوخت های فسیلی در جهان است و سوخت جت بخش زیادی از این مصرف را تشکیل می دهد. در پایگاه های نظامی در داخل ایالات متحده، تأمین سوخت مسئله بزرگی نیست، اما در پایگاه های جلو در مناطق جنگی، تأمین سوخت به دلیل وابستگی به زنجیره تأمین، هزینه بر و آسیب پذیر به حملات دشمن است. Rodden می گوید که این حوزه می تواند یک بازار پرسود باشد و نیاز به سوخت در مناطق جنگی می تواند موجب پرداخت هزینه های بالا برای تولید سوخت توسط Lydian شود. همچنین، این استارتاپ از DARPA (آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی) جایزه ای برای توسعه بیشتر این فناوری دریافت کرده است.
پیشرفت های Lydian و اهداف آینده
Lydian اخیراً یک کارخانه آزمایشی در کارولینای شمالی ساخته است که قادر به تولید 25 گالن سوخت الکتریکی در روز است. هرچند این مقدار برای یک هواپیمای بوئینگ 737-800 که در ارتفاع کروز خود سوخت بیشتری مصرف می کند، زیاد به نظر نمی آید، اما Rodden می گوید که این میزان 100 برابر بیشتر از تولیدات آزمایشگاهی شرکت و 10,000 برابر بیشتر از تولیدات اولیه آن ها است.
نتیجه گیری: سوخت های الکتریکی در آینده
با ادامه پیشرفت های فناوری Lydian و گسترش بیشتر استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، این احتمال وجود دارد که در آینده سوخت های الکتریکی بتوانند جایگزین سوخت های فسیلی شوند. به گفته ی Rodden، اگر این روند ادامه یابد و قیمت ها کاهش یابد، سوخت های الکتریکی ممکن است تنها گزینه باقی مانده برای تأمین سوخت جت در آینده باشند.
0 نظر ثبت شده
0 نظر ثبت شده
تمام حقوق محفوظ است
ثبت یک نظر