تاریخچه و تحولات ساختاری
مانند بسیاری از خانه های این دوره، این خانه نیز چندین بار در طول دوران خود به محل ساخت وساز تبدیل شده است. مالکان این ملک در برایتون از دهه 1970 صاحب آن بوده اند و با رشد خانواده نیازهای آن ها افزایش یافته و در نهایت در دهه 1990 یک توسعه را که توسط معمار جان کاتبرت طراحی شده بود، سفارش دادند. این پروژه که به عنوان یک "به روزرسانی کوچک" آغاز شد، به تدریج به بازسازی کامل تبدیل شد تا به نیازهای جدید زندگی بازنشستگی و تجمعات خانوادگی پاسخ دهد.
چالش ها و ملاحظات طراحی
این پروژه در یک نقطه، محدودیت های فیزیکی خانه موجود را به چالش کشید، و علی رغم اینکه این ساختمان به عنوان مکانی میراثی ثبت نشده بود، تلاش هایی برای حفظ هرچه بیشتر شخصیت خانه و منظره ی آن صورت گرفت. در نهایت، مالکان که علاقه مندان به معماری بودند، طرح جدید کامل را کنار گذاشتند و به جای آن مجموعه ای از مداخلات معماری همدلانه، به طور دقیق در اطراف ساختمان موجود انجام شد.
طرح باز و تغییرات داخلی
با حذف پایان های بن بست در پلان، توسعه به جای اتاق های سلولی خانه موجود، یک ترتیب زونال پلان باز را جایگزین کرده است که قادر به انبساط و انقباض در پاسخ به نیازهای متغیر ساکنان است.
رویکرد مینیمالیستی به اضافه کردن ها
توده سازی افزوده ها با رویکردی مینیمالیستی نسبت به مواد و فرم پشتیبانی می شود. فرم های سقف موجدار به عنوان پاسخی مستقیم به زمینه مسکونی بافت ریز محلی سایت طراحی شده اند که زیر آن ارتفاعات سقف بزرگ تری برای فضاهای اصلی زندگی فراهم می کنند. چوب سخت استرالیایی برای پوشش دهانه های نما، سقف ها، سافیت ها و دکینگ استفاده شده است. چوب های نصب شده در داخل با روغن های واکس سخت با VOC پایین پوشیده شده اند. پنجره ها نیز در صورت جایگزینی با شیشه های دوجداره با کارایی بالا به روز شده اند.
منبع:آرچی دیلی
0 نظر ثبت شده
0 نظر ثبت شده
تمام حقوق محفوظ است
ثبت یک نظر