بازسازی Ehrenhof: تحولی در معماری فرهنگی

معرفی Ehrenhof و تاریخچه آن

Ehrenhof در بازه ای کمتر از یک سال بین سال های 1925 و 1926 توسط ویلهلم کریس طراحی و ساخته شد. این مجموعه شامل ساختمان های فرهنگی مختلفی است که در ابتدا با نام Kunstpalast شناخته می شد و دارای دو بال جداگانه بود. این دو ساختمان اکنون تحت یک نام مشترک به هم متصل شده اند.

مشکلات ساختاری و بازسازی

با گذشت زمان، تخریب Kunstpalast اصلی و ساخت و ساز جدید توسط Ungers در دوره های اولیه، تعادل بین بال شرقی نمایشگاه و بال غربی مجموعه را مختل کرد. بخشی از مناطق بال مجموعه به دلیل آسیب های ناشی از آب و مشکلات ساختاری برای عموم غیرقابل دسترس شدند. در نتیجه، دو بال ساختمان دیگر به عنوان یک واحد یکپارچه قابل درک نبودند.

برنامه ریزی جدید در سال 2017

در سال 2017، برنامه ریزی جدیدی برای Kunstpalast آغاز شد که هدف آن تبدیل این ساختمان به یک موزه واحد در یک مکان شهری پر جنب و جوش بود. ظاهر داخلی ساختمان به گونه ای طراحی شد که وحدتی با مجموعه کلی ایجاد کند بدون اینکه آثار زمان از بین برود.

طراحی مدرن و معاصر

رابطه بین اتاق ها به شکلی معاصر و مناسب تنظیم شده است. این طراحی شامل یک توالی پر پیچ و خم از اتاق های مشخص با اندازه های مختلف است که جهت و چشم انداز را به طور مکرر تغییر می دهد. نکات برجسته این طراحی شامل دو سالن با راه پله های مارپیچ جدید که طبقات را به هم متصل می کنند، مجموعه، دو سرسرا و Belvedere است.

نقوش و طراحی داخلی

طراحی داخلی شامل قرارگیری استراتژیک اتاق های ویژه با موضوعات مشخص، اتاق های سفارشی برای کودکان با مقیاس و زیبایی شناسی متمایز، و باز کردن هدفمند نما به بیرون و اتاق ها به داخل است. این مکان ها برای بازدیدکنندگان جهت گیری در طول مسیرشان را فراهم می کنند و مناظری به سمت Ehrenhof و سرسراهای چند طبقه باز می کنند و در عین حال پیچیدگی ساختمان را افزایش می دهند.

اتصال عمودی و فضاهای عمومی

اتصال عمودی هر دو طبقه تور از طریق نصب دو آسانسور پرسنلی جدید و دو راه پله مارپیچ بزرگ صورت می گیرد. بستن مسیرها برای تشکیل یک پیاده روی نمایشگاهی دایره ای و قرار دادن رستوران در Ehrenhof، این مجموعه را به یک فضای شهری تبدیل کرده است. هدف اصلی ما این بود که Kunstpalast را به عنوان ساختمانی ملموس و زنده تبدیل کنیم که با فضای بیرونی خود وارد گفتگو می شود.

تعادل بین مواد قدیمی و جدید

در بازسازی این مجموعه، تلاش شد تا تعادلی مناسب بین مواد موجود و مواد تازه اضافه شده ایجاد شود. این سوال که چگونه می توان با آنچه که نسل های قبلی به جا گذاشته اند کنار آمد و اهمیت ساختمان برای موقعیت آن و جامعه در آینده را در نظر گرفت، محور اصلی این بازسازی بود.

نتیجه گیری

بازسازی Ehrenhof نه تنها به حفظ تاریخچه و معماری اصیل آن کمک کرده است، بلکه با طراحی مدرن و معاصر خود، این مجموعه را به یک مرکز فرهنگی زنده و پرجنب وجوش در دل شهر تبدیل کرده است. با ایجاد ارتباط بین فضاهای داخلی و خارجی و توجه به نیازهای مختلف بازدیدکنندگان، Ehrenhof به عنوان یک نقطه عطف معماری و فرهنگی بازتعریف شده است.