پروژه ویلای تفریحی: تجربه ای از خودآفرینی کارفرما

پروژه ویلای تفریحی: تجربه ای از خودآفرینی معماری

وقتی که کارفرما برای اولین بار با ما تماس گرفت، ساختمان به عنوان یک ساختار ناتمام در باغی نزدیک شهر قرار داشت. ساختار، یک سازه معمولی با هندسه بدون حساب کتاب بود: تفسیری ساده از پاویون های سنتی که فاقد جزییات معماری و فضایی بود و هنوز با برخی سایبان ها و عناصر تزئینی آراسته نشده بود.

چشم انداز کارفرما: خانه ای برای زندگی

با این حال، کارفرما چشم اندازی فراتر داشت: نه تنها یک ویلای تفریحی بلکه خانه ای که بتواند به عنوان محل زندگی واقعی باشد، نه صرفاً جایگزینی موقت برای خانه شهری. آنها همچنین می خواستند طراحی، خاطرات کودکی شان را به تصویر بکشد. این پروژه برای ما تجربه ای از خودآفرینی معماری در یک رابطه دیالوژیک با آرزوهای کارفرما بود.

تمرکز اولیه: حل مشکلات ساختاری موجود

تمرکز اولیه ما بر حل مسائل و مشکلات ساختاری موجود بود. طراحی دو طبقه نمای قبلی، ارتباطات بصری داخلی و خارجی را مختل کرده بود. طراحی مجدد ما به دنبال حذف خط جدایی بین طبقات بود. 

طراحی ورودی جدید

طراحی همچنین یک ورودی جدید و مسیری شبیه به پل در اطراف طبقه اول را در نظر گرفت، که جزییات ساختاری ناقص قبلی را بهبود و تکمیل می کند. این جزییات توازن جریان زندگی را بهبود می بخشند و تجربه زندگی در میان کوه ها و درختان را ارتقا می دهند.

ویژگی های ساختاری و سیستم های گرمایشی و سرمایشی

ساختمان دارای ساختار بتنی است و سیستم گرمایش از کف با استفاده از یک سیستم بسته برای گرمایش و واحدهای اسپلیت برای سرمایش است.

منبع:آرچی دیلی