خانه آشیانه: خانه ای برای رشد و آرامش

خانه آشیانه، واقع در زمینی با ابعاد استاندارد 4.5x16 متر، نماد آرزوها و تلاش های یک زوج جوان است که به دنبال فضایی پیچیده و مدرن برای زندگی هستند. این خانه جذاب نه تنها محیط حرفه ای آنها را بهبود می بخشد بلکه فضایی پرورشی برای فرزندانشان فراهم می کند تا در آن رشد کنند و خاطرات خوشی را بسازند.

مفهوم طراحی: الهام گرفته از زندگی یک زوج ویتنامی

یک زوج جوان ویتنامی، متشکل از یک روزنامه نگار و یک معلم، تصمیم به توسعه و گسترش خانه دنج یک طبقه خود گرفتند. آنها به دنبال فضایی الهام بخش بودند که خلاقیت و بهره وری آنها را تقویت کند. شوهر، که علاقه زیادی به موسیقی داشت، اشتیاق خود را به موسیقی با معماران در میان گذاشت. این ارتباط نزدیک و دلبستگی به هنر، جرقه ای برای طراحی خانه ای شد که به نام "لانه پرنده" شناخته می شود - خانه ای گرم و پرورشی که خانواده در آن می توانند رشد کنند و علایق خود را دنبال کنند.

راه حل های طراحی: ترکیب مینیمالیسم با طبیعت

در ابتدا، نیمه پشتی زمین برای ساختن یک ساختمان سه طبقه مینیمالیستی اختصاص یافت که به عنوان لنگری کاربردی عمل می کرد. باقی مانده زمین به یک باغ چند طبقه سرسبز تبدیل شد که خانه با دقت بر روی آن قرار گرفت و توهم یک اقامتگاه شناور را ایجاد کرد. سیستم ستون های بتنی و فولادی، یادآور چارچوب طبیعی یک درخت است و از هر زاویه ای، خانه شهری شبیه به لانه پرنده ای در باغی آرام به نظر می رسد. این فضای مرکزی به عنوان قلب خانه، میزبان اتاق نشیمن، مطالعه و فضای تحقیقاتی خانوادگی است، جایی که خلاقیت می تواند شکوفا شود و خانواده در هماهنگی رشد کنند.

استفاده از مصالح بومی: ادای احترام به معماری سنتی

مصالح تکمیلی خانه از شهر باستانی هوی آن الهام گرفته شده است، جایی که مالک زمان زیادی را در آن سپری کرده بود. ساختار سنتی سقف، شامل دو بلوک خانه رو به حیاط مرکزی، ادای احترام به باغ زیبا در قلب ملک است. قاب های چوبی درب ها، ویژگی متمایز معماری هوی آن، طرح کلی منسجمی برای خانه ایجاد می کنند. همچنین استفاده از بتن خام برای ستون ها، پله ها و کف ها، با پرداخت سنگ زنی، حس ناهمواری و دوام را به خانه می افزاید و ساکنان را به ارتباط با ذات طبیعی دعوت می کند.

جمع بندی: خانه ای برای آینده ای روشن تر

خانه آشیانه نمادی از ترکیب هنر، خلاقیت و زندگی خانوادگی در فضایی مدرن و کاربردی است. این خانه با استفاده از مصالح بومی و طراحی مینیمالیستی، محیطی را فراهم می کند که در آن خانواده می توانند رشد کنند و خلاقیت خود را پرورش دهند. این اقامتگاه نه تنها به عنوان یک فضای زندگی بلکه به عنوان یک منبع الهام برای همه اعضای خانواده عمل می کند، جایی که می توانند با هم زندگی کنند، یاد بگیرند و به رشد خود ادامه دهند.