
در پارک آب و آتش تهران، نزدیک پل طبیعت، ساختمانی وجود داشت که سابقاً به عنوان اصطبل برای نگهداری اسب ها استفاده می شد. پروژه ما شامل بازسازی و تغییر کاربری این ساختمان از یک اصطبل به یک فضای کار اشتراکی و احیای آن بود. این تغییر کاربری از اصطبل به فضای کار اشتراکی جذاب و هیجان انگیز بود. ساختمان اصطبل که سال ها متروک مانده بود، نیاز به تعمیرات و بازسازی گسترده داشت. در حالی که فرم کلی و نمای ساختمان را حفظ کردیم، هدف ما این بود که هویت آن را حفظ کرده و با ایجاد تغییراتی در فضای داخلی، شخصیت اجتماعی جدیدی به آن ببخشیم.

حفظ ارتباط با محیط بیرونی
با توجه به اینکه ساختمان توسط پارکی بزرگ احاطه شده و در نزدیکی یکی از بزرگراه های اصلی شهر قرار داشت، ایجاد پنجره ها برای آوردن فضای مثبت اطراف به داخل بسیار اهمیت داشت. بنابراین، تصمیم گرفتیم پنجره های دایره ای در طول طبقه همکف ایجاد کنیم تا کاربران احساس قطع ارتباط با محیط بیرونی نداشته باشند. علاوه بر این، با باز کردن نورگیرها، تلاش کردیم تا نفوذ نور طبیعی به داخل ساختمان را افزایش دهیم.

ایجاد فضاهای بیضی شکل برای جداسازی بصری
به دلیل طول قابل توجه طبقه همکف، دو فضای بیضوی در پلان ایجاد کردیم تا جداسازی فضایی را به گونه ای معرفی کنیم که شکل کشیده و بدون وقفه پلان به صورت بصری بر فضا غالب نشود. این بیضی ها نقش مهمی برای ما ایفا کردند، یکی به عنوان ورودی و منطقه تقسیم بندی و دیگری به عنوان فضای استراحت و آتریوم. برای اطمینان از اینکه حیاط داخلی دارای مناظر مناسب از تمامی جهات باشد، دیوارهای نفوذپذیر طراحی کرده و آنها را با بلوک های بتنی دست ساز ساختیم. ساخت این بلوک ها در محل پروژه برای اجرای آن بسیار حیاتی بود. برای ساخت این بلوک ها یک قاب فلزی طراحی و ساخته شد و بتن پلیمری به عنوان ماده انتخاب شد.


ساخت بلوک های بتنی دست ساز
تقریباً 2,000 بلوک بتنی در محل پروژه و در طی عملیات ساخت و ساز مختلف ساخته شد که این امر یکی از نقاط قوت پروژه محسوب می شود. اکنون، پس از بازگشایی این ساختمان، تیم های زیادی در فعالیت های روزانه و کار در این فضا مشغول هستند. این تغییر کاربری، ساختمان را به چرخه اقتصادی و اجتماعی پارک آب و آتش بازگردانده است.
منبع:آرچی دیلی
ثبت یک نظر