معرفی پروژه

همکاری دانشگاه پارما و بنیاد Accademia dei Giorni Straordinari (AGS) برای انجام پروژه ای که هرکدام به تنهایی می توانستند انجام دهند، جنبه بنیادین طراحی معماری این پروژه است. ایده آموزشی که برنامه کارکردی بر اساس آن شکل گرفته، به شدت نوآورانه است و به ویژه در زمینه های هم گرایی بین یک مدرسه دولتی و خصوصی، تداوم و هم جواری آموزشی با دانشگاه، و پیوند تنوع ها، با پیروی از اصول شمول اجتماعی و انتقال دانش، خود را نشان می دهد.

معماری و طراحی

دو ساختمان مورد نیاز، یکی برای مرکز کودکان 0-6 ساله (یک مثال نادر در ایتالیا) - عمومی - و دیگری برای آموزش نوجوانان آسیب پذیر پیش دبستانی - خصوصی - کاملاً مستقل از یکدیگر هستند. با این حال، در این تنوع و استقلال ضروری، مفهوم بنیادی پروژه بر اساس برابری است؛ به طوری که معماری بنیاد AGS و معماری مرکز کودکان مشابه و متقارن هستند. این دو ساختمان در واقع دو چهره و یک سر هستند: مانند جانوس، یک خدای رومی مرموز با دو چهره. تصویر جانوس، دوگانگی و تقارن آن، و به ویژه وحدت و جدایی ناپذیری آن، از ابتدا به عنوان واضح ترین مرجع مفهومی این پروژه در نظر گرفته شد. دو چهره، یک سر. با انتخاب رویکردی برای یکپارچگی با جامعه دانشگاهی که بخشی جدایی ناپذیر از آن است، پویلون جدید در راستای شبکه ارتوگونال موجود و با زاویه 45 درجه به شمال قرار گرفته است. هویت خاص ساختمان جدید از طریق بیان معماری و مصالح آن تأمین شده است، که با معماری موجود تضاد دارد. دو بخش ساختمان به سوی طرف های متضاد قرار دارند: Kindergarten، که به سمت جریان Cinghio محافظت شده تر است، و بنیاد AGS به سمت Giocampus، یک انجمن ورزشی که با بنیاد AGS ادغام شده است. یک مسیر عرضی ساختمان را به دو قسمت تقسیم می کند، که پارکینگ را به منطقه سبز مرکز ورزشی دانشگاه (CUS) متصل می کند.

ویژگی های طراحی

خارجی ترین تصویر ساختمان با ساختار کاملاً چوبی آن تعریف شده است. پورتیکو با ارتفاع 5 متر و حمایت های نازک و کمی مایل، کل ساختار را در بر می گیرد و به پیروی از اصل تقارن شعاعی، که معمولاً یک ساختمان عمومی را از یک ساختمان خصوصی یا خدماتی متمایز می کند، طراحی شده است. پلان پروژه شامل دو مربع است که به طور فیزیکی با یک برش 12 سانتیمتری جدا شده اند. ترکیب پلان به شدت هندسی است و از تقارن های دوگانه، ارقام کامل یا شکل دار استفاده می کند که در کنار هم قرار گرفته اند: 72 فضای مختلف از نظر عملکرد و اندازه، که همگی از یک ماتریس مشترک 360x360x360 سانتیمتر و زیرمجموعه های آن تولید شده اند و به صورت پازل کاملاً مکمل یکدیگر هستند.

عملکرد داخلی

پویلون به صورت یک پازل طراحی شده است. درون هر فضا در نقاطی که به دیگر فضاها مجاور است، متصل شده و در این نقاط، درب های شیشه ای باز می شود. موقعیت این بازشوها امکان گسترش فضا را در امتداد خطوط بصری که کل ساختمان را از یک نما به نمای دیگر، به طول 70 متر متصل می کند، فراهم می کند. هر فضا بیش از سه نقطه بازشو مختلف دارد که امکان افزایش نور طبیعی، دیدها، و روابط استفاده در چندین جهت را فراهم می آورد. ارتباطات بین کلاس های درس و سالن، و همچنین بین کلاس های درس، هدفشان تعریف استفاده ای سیال و انعطاف پذیر است، جایی که تعادل بین قسمت های مات و شفاف، دیوارها و درب ها، امکان تجربه فضا به عنوان یک کل را فراهم می آورد.

منبع: آرچی دیلی

0 نظر ثبت شده

ثبت یک نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی مشخص شده اند *

0 نظر ثبت شده