
موقعیت و طراحی کلی
موقعیت: ساختمان جدید موسیقی و ارتباطات در لبه جنوب شرقی پردیس دانشگاه نورث وسترن واقع شده است و به دریاچه میشیگان و فضای سبز هنری جدید روبه رو است. این ساختمان به عنوان یک مرکز امضا در نظر گرفته شده و در نزدیکی سالن کنسرت پیک-استایگر و سالن موسیقی Regenstein قرار دارد.

ساختار و فرم: ساختمان با طراحی پویا و Z شکل خود، لبه شرقی هنرهای سبز را مشخص می کند و به سمت لبه غربی دریاچه می رود. دهلیز بزرگ ساختمان فرم Z را تقسیم می کند و ورودی اصلی و فضای تجمع را فراهم می آورد، همچنین چشم اندازی واضح از دریاچه ارائه می دهد.
ویژگی های طراحی و عملکرد
نمای شیشه ای: دیوار شیشه ای بزرگ به ابعاد 42 در 40 اینچ، برای ایجاد یک پس زمینه دراماتیک از دریاچه میشیگان و خط افق شیکاگو طراحی شده است. این دیوار به ارتفاع 40 فوت، چالش های صوتی و بازتاب های ناشی از آن را در نظر گرفته است. تکیه گاه های عمودی دیوار شیشه ای از بالا آویزان شده و با کابل های افقی بسیار کششی به دیواره های بتنی عظیم سالن رسیتال متصل می شوند تا باریکی خود را حفظ کنند.
ویژگی های نوآورانه: ساختمان برای دستیابی به وضعیت طلایی LEED هدف گذاری شده و ویژگی های نوآورانه ای مانند نمای دو پوسته و سیستم آب خاکستری را ارائه می دهد. این ویژگی ها به بهره وری انرژی و پایداری محیطی کمک می کنند.

فضاهای آکوستیک: تمام فضاهای داخل ساختمان، از جمله اتاق های تمرین اپرا و رسیتال کرال، دارای الزامات آکوستیک عظیمی هستند که برای کیفیت صوتی بالا و عملکرد بهینه طراحی شده اند.
اهداف و تاثیرات
یکپارچگی برنامه ها: ساختمان جدید به مدرسه موسیقی این امکان را می دهد که برنامه های خود را به صورت یکپارچه برای اولین بار ارائه دهد و به طور خاص طراحی شده است تا با سالن Regenstein ارتباط برقرار کند و بسته بندی مناسبی ارائه دهد.
جذب و تعامل: با ویژگی های طراحی مانند ورودی های چشم گیر و فضاهای تجمع، ساختمان به مکانی جذاب برای تعاملات اجتماعی و فرهنگی تبدیل می شود.

نتیجه گیری
ساختمان جدید موسیقی و ارتباطات دانشگاه نورث وسترن با طراحی نوآورانه و عملکردی ویژه، به عنوان یک مرکز امضا در پردیس دانشگاه عمل می کند. این ساختمان به طور خاص برای تعامل با محیط اطراف و ارتقای کیفیت های آکوستیک و زیست محیطی طراحی شده است و به ارتقای برنامه های موسیقی دانشگاه کمک خواهد کرد.
ثبت یک نظر