ویتنام به عنوان یکی از کشورهایی که بیشترین آسیب را از تغییرات آب و هوایی می بیند، با چالش های اقلیمی مختلفی روبرو است. این چالش ها شامل سیل، طوفان، موج گرما و خشکسالی است که انتظار می رود در سال های آینده از نظر شدت و تعداد افزایش یابد. در میان این مشکلات، امواج گرما به دلیل طولانی بودن و تکرار، بیشترین تأثیر را بر زندگی شهری در ویتنام دارند. استفاده گسترده از سیستم های تهویه مطبوع (AC) برای مقابله با گرما، هرچند که راه حلی موقتی به نظر می رسد، اما هزینه های زیست محیطی سنگینی دارد و به تشدید تغییرات آب و هوایی دامن می زند.
تأثیرات منفی سیستم های تهویه مطبوع
سیستم های تهویه مطبوع به دلیل مصرف بالای انرژی و نشت گازهای خنک کننده، به شدت به تغییرات آب و هوایی کمک می کنند. این سیستم ها انرژی زیادی را از نیروگاه های زغال سنگی دریافت می کنند که خود یکی از بزرگترین منابع آلودگی هوا و گازهای گلخانه ای هستند. علاوه بر این، گازهای خنک کننده ای که در ACها استفاده می شوند، در صورت نشت به جو، تأثیرات مخربی بر لایه اوزون دارند. بنابراین، نیاز به یافتن راه حل های جایگزین و پایدار برای خنک سازی محیط های شهری به شدت احساس می شود.
راهکارهای سنتی و خنک سازی طبیعی
تمدن های باستانی با استفاده از اصول طبیعی، به خنک کردن ساختمان ها و فضاهای شهری می پرداختند. یکی از این روش ها، استفاده از اصل آدیاباتیک است که بر پایه تبخیر آب و جذب گرما از هوای محیط عمل می کند. این روش ساده و کم هزینه می تواند به عنوان جایگزینی پایدار برای سیستم های تهویه مطبوع مدرن مطرح شود. به عنوان مثال، در گذشته، بسیاری از ساختمان ها و معابر با استفاده از جوی های آب یا فواره ها، هوا را به طور طبیعی خنک می کردند.
پروژه خنک کننده پایدار در دوسالانه معماری و شهرسازی سئول 2021
در دوسالانه معماری و شهرسازی سئول 2021، فرصتی برای توسعه و اجرای یک دستگاه خنک کننده پایدار به وجود آمد. هدف از این پروژه، طراحی سیستمی بود که نه از انرژی و نه از گازهای خنک کننده استفاده کند و در عین حال بتواند دمای محیط را به طور مؤثر کاهش دهد. این دستگاه با استفاده از اصل آدیاباتیک، توانست دمای محیط را از 30 درجه سانتیگراد به 24 درجه سانتیگراد کاهش دهد، که نشان دهنده کارایی بالای این روش در ایجاد هوای خنک و راحت در فضای باز است.
آینده خنک کننده های پایدار
هدف اصلی این پروژه، گسترش استفاده از این تکنولوژی در مناطق خشک تر مانند شهرهای حوضه مدیترانه یا خلیج فارس است، جایی که خنک کننده های آدیاباتیک می توانند حتی کارآمدتر عمل کنند. در این مناطق، تابستان های خشک و گرم به چالشی بزرگ برای زندگی شهری تبدیل شده است و نیاز به راه حل های پایدار برای خنک سازی فضاهای عمومی به شدت احساس می شود. این دستگاه می تواند در میادین عمومی، خیابان های عابر پیاده، و حتی در ساختمان های بزرگ مانند ایستگاه های قطار مورد استفاده قرار گیرد و به عنوان یک راه حل کم هزینه و دوستدار محیط زیست، نقش مهمی در کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی ایفا کند.
نتیجه گیری
پروژه خنک کننده پایدار در ویتنام نمونه ای از نوآوری های معماری و شهری است که به دنبال کاهش تأثیرات منفی تغییرات آب و هوایی است. این دستگاه نه تنها نیاز به انرژی و گازهای خنک کننده را حذف می کند، بلکه با بهره گیری از روش های طبیعی، دمای محیط را به طور مؤثر کاهش می دهد. در آینده، گسترش استفاده از این تکنولوژی در مناطق مختلف جهان می تواند به کاهش وابستگی به سیستم های تهویه مطبوع و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کمک کند، و در عین حال فضای شهری را به مکانی راحت تر و پایدارتر برای زندگی تبدیل کند.
ثبت یک نظر