معمار اصلی حاجی زاده، پیشنهادی برای ورودی دانشگاه گیلان در رشت ارائه دادند. با تکیه بر رویکرد مفهومی بر مبنای ایده های ایرانی درباره دسترسی، آنها نه تنها فضایی برای گذر یا اتصال ایجاد کردند، بلکه یک ناحیه اجتماعی و فرهنگی نیز طراحی نمودند.
معماری سنتی ایرانی
در معماری سنتی ایرانی، هرگاه یک ارتباط بین ساختمان و جاده مجاور ایجاد می شود، برای تأکید بر دسترسی آن، یک میدان یا پلازا در جایی قرار می گیرد "به گونه ای که دارای فضای مشترک با گذرگاه یا میدان باشد یا در کنار آن ها قرار گیرد تا جاذبه و جذابیت کافی را ایجاد کند". در واقع، در مورد دانشگاه گیلان، این دانشگاه در یک شریان اصلی قرار دارد و فاصله قابل توجهی بین ورودی آن و ساختمان ها وجود دارد که این امر را دشوار می کند که کاملاً به اصول فرهنگی و تاریخی معماری ایرانی وفادار بماند. با اضافه کردن مشکلات آب و هوایی، معماران باید با محدودیت های زیادی مقابله می کردند تا یک دروازه مدرن و با زمینه سازی طراحی کنند.
طراحی دروازه ورودی مدرن
پیروی از همان منطق متداول، دروازه، به عنوان یک عنصر ساختاری دعوت کننده، به عنوان ورودی دانشگاه ایجاد شده است. این دروازه با بیان هنری متمایز و معاصر، فضاهایی برای عابران پیاده و خودروها ایجاد می کند. همچنین فضایی برای تعامل اجتماعی یا دسترسی به جاده ها فراهم می سازد.
ناحیه اجتماعی و فرهنگی
در نهایت، طراحی حاجی زاده و همکاران برای ورودی دانشگاه گیلان، یک فضای اجتماعی و فرهنگی را به تصویر می کشد که می تواند به عنوان یک مکان برای گردهمایی ها، فعالیت های اجتماعی و فرهنگی، و همچنین دسترسی به دانشگاه عمل کند. این طراحی نه تنها به نیازهای مدرن پاسخ می دهد، بلکه با اصول معماری سنتی ایرانی نیز هماهنگی دارد.
منبع:آرچی دیلی
0 نظر ثبت شده
0 نظر ثبت شده
تمام حقوق محفوظ است
ثبت یک نظر