طراحی معماری با الهام از هنر دکو و معماری استعماری

هنر دکو و معماری استعماری

در شهری که به خاطر هنر دکو و معماری استعماری اش معروف است، تصمیم گرفته شد که هویت ساختمان به ترکیبی از آرت دکو، معماری استعماری و فرم هندسی مدرن دست یابد. درخواست مشتری برای فضای باز و محوطه چشم انداز زیاد، با حداقل سرمایه گذاری در طراحی سبز نیز در نظر گرفته شد.

حداکثر استفاده از نور طبیعی:

ترکیب ساختمان و نما به گونه ای طراحی شده که حداکثر نور طبیعی را به داخل ساختمان وارد کند.

کاهش انتقال حرارت:

استفاده از نمای بلند و شیشه بازتابنده به منظور کاهش انتقال حرارت به داخل ساختمان.

مدیریت آب باران:

قرار دادن انبار آب باران برای جمع آوری و استفاده از آب باران و آب خاکستری در آینده.

تهویه طبیعی:

عدم استفاده از تهویه مطبوع برای راهروها و خدمات، با استفاده از دریچه های طبیعی برای تهویه.

سیستم VRV/VRF:

استفاده از سیستم VRV/VRF برای منطقه اداری به منظور به حداکثر رساندن راندمان برق. این سیستم با ایجاد چندین منطقه بر اساس استفاده روزانه از ساختمان عمل می کند.لابی اصلی و معمولی از هم جدا شده اند و تهویه مطبوع فقط در صورت نیاز استفاده می شود. در استفاده عمومی روزانه، تهویه مطبوع خاموش است.

نتیجه نهایی

این پروژه با الهام از هنر دکو و معماری استعماری، ترکیبی از زیبایی شناسی مدرن و احترام به اصول پایداری است. با بهره گیری از نور طبیعی، کاهش انتقال حرارت، مدیریت آب باران و استفاده از تهویه طبیعی و سیستم های کارآمد تهویه مطبوع، این ساختمان به یک الگوی پیشرو در طراحی های سبز و پایدار تبدیل شده است.

منبع:آرچی دیلی