آیا دیپ سیک هم به صنعت نیمه رساناها وارد می شود؟ رقابتی جدید در دنیای تراشه های هوش مصنوعی!

در سال های اخیر، توسعه تراشه های اختصاصی هوش مصنوعی به یک اولویت کلیدی برای شرکت های بزرگ فناوری تبدیل شده است. از گوگل گرفته تا اپل، آمازون و متا، همگی در حال طراحی پردازنده های خاص خود برای اجرای مدل های هوش مصنوعی هستند.

اکنون، دیپ سیک (DeepSeek) نیز ظاهراً قصد دارد به این رقابت وارد شود. گزارش های جدید نشان می دهند که این شرکت در حال بررسی امکان ساخت تراشه ی اختصاصی خود است تا توانایی های محاسباتی اش را افزایش دهد.

اما آیا دیپ سیک می تواند در رقابت با غول های صنعت نیمه رسانا موفق شود؟ در این مقاله، تمام ابعاد این موضوع را بررسی می کنیم.

چرا دیپ سیک به فکر ساخت تراشه ی اختصاصی افتاده است؟

هوش مصنوعی مدرن نیازمند توان محاسباتی عظیمی است. شرکت هایی مانند OpenAI، گوگل و مایکروسافت، برای اجرای مدل های زبانی پیشرفته خود از پردازنده های گرافیکی (GPU) قدرتمند انویدیا مانند H100 و A100 استفاده می کنند.

 اما این وابستگی به انویدیا چند چالش اساسی دارد:
✔ هزینه ی بسیار بالا: تراشه های انویدیا بسیار گران هستند و در مقیاس وسیع، هزینه ی محاسباتی شرکت ها را به شدت افزایش می دهند.
✔ وابستگی به یک تأمین کننده: اگر انویدیا با کمبود موجودی یا محدودیت های صادراتی مواجه شود، این شرکت ها دچار مشکل خواهند شد.
✔ نیاز به بهینه سازی بیشتر: تراشه های عمومی (مانند GPUهای انویدیا) همیشه برای اجرای مدل های خاص بهینه نیستند. یک تراشه ی اختصاصی می تواند بهره وری و سرعت پردازش را افزایش دهد.

 با توجه به این چالش ها، دیپ سیک ممکن است تصمیم گرفته باشد که راهی مشابه OpenAI و گوگل را دنبال کند و تراشه ی اختصاصی خود را بسازد.

 دیپ سیک در حال جذب متخصصان نیمه رسانا است!

 طبق گزارش دیجی تایمز، دیپ سیک یک کمپین بزرگ استخدامی را آغاز کرده است و در حال جذب متخصصان نیمه رسانا برای رهبری پروژه ی ساخت تراشه ی اختصاصی خود است.

 این نشان می دهد که برنامه های دیپ سیک جدی هستند و فقط در حد یک ایده ی اولیه نیستند.

اما این پروژه چه موانعی دارد؟

چالش های دیپ سیک در ساخت تراشه ی اختصاصی

 1. محدودیت های تحریمی علیه چین
 یکی از مشکلات بزرگ شرکت های چینی در حوزه ی نیمه رسانا، تحریم های آمریکا است.
✔ دیپ سیک برای تولید تراشه های پیشرفته به همکاری با شرکت هایی مانند TSMC یا سامسونگ نیاز دارد.
✔ اما به دلیل تحریم ها، این شرکت ها اجازه ی همکاری با شرکت های چینی در تولید تراشه های پیشرفته (زیر 7 نانومتر) را ندارند.

 بنابراین، دیپ سیک احتمالاً مجبور است به کارخانه های چینی مانند SMIC وابسته باشد.
✔ مشکل اینجاست که SMIC هنوز به فناوری های پیشرفته ای مانند لیتوگرافی EUV دسترسی ندارد و نسبت به TSMC و سامسونگ چندین سال عقب است.

 2. هزینه ی بالا و زمان بر بودن طراحی تراشه
 توسعه یک پردازنده ی اختصاصی نیازمند سرمایه گذاری هنگفت و سال ها تحقیق و توسعه است.
✔ اپل بیش از یک دهه روی تراشه های سری A و M کار کرده است.
✔ گوگل و آمازون نیز میلیاردها دلار برای توسعه تراشه های اختصاصی خود هزینه کرده اند.

 آیا دیپ سیک توانایی رقابت در این سطح را دارد؟

 3. دسترسی محدود به GPUهای انویدیا
 طبق گزارش ها، دیپ سیک به حدود 10 هزار تراشه ی انویدیا H800 و 10 هزار پردازنده ی H100 دسترسی دارد که ارزش آن ها حدود یک میلیارد دلار برآورد می شود.

✔ این میزان پردازنده، منابع محاسباتی خوبی برای اجرای مدل های هوش مصنوعی است، اما برای رقابت در سطح جهانی کافی نیست.
✔ محدودیت های صادراتی آمریکا ممکن است در آینده باعث شود که دیپ سیک به فکر استقلال بیشتر در سخت افزار بیفتد.
 

 آیا دیپ سیک می تواند رقیب OpenAI و گوگل شود؟

 دیپ سیک در چند ماه گذشته به شدت پیشرفت کرده است و از یک پروژه ی جانبی به یک شرکت تأثیرگذار در حوزه ی مدل های زبانی بزرگ (LLM) تبدیل شده است.

 با این حال، ورود به صنعت نیمه رسانا بسیار دشوار است و نیاز به سرمایه گذاری، زیرساخت، و همکاری با تأمین کنندگان پیشرفته دارد.

✔ اگر دیپ سیک بتواند تراشه ی اختصاصی خود را تولید کند، می تواند هزینه های عملیاتی خود را کاهش داده و پردازش های هوش مصنوعی را بهینه تر کند.
✔ اما این مسیر چالش های زیادی دارد و ممکن است چندین سال طول بکشد تا اولین تراشه ی اختصاصی دیپ سیک به بازار عرضه شود.

آینده ی دیپ سیک در دنیای نیمه رساناها

 در حال حاضر، اطلاعات دقیقی درباره ی زمان بندی پروژه ی تراشه ی دیپ سیک وجود ندارد.

 اما با توجه به روند معمول صنعت نیمه رسانا، توسعه یک تراشه ی اختصاصی می تواند حداقل 2 تا 3 سال طول بکشد.

در این مدت، دیپ سیک احتمالاً به استفاده از پردازنده های انویدیا و هواوی ادامه خواهد داد، اما در بلندمدت، هدف این شرکت کاهش وابستگی به تأمین کنندگان خارجی است.

 ورود دیپ سیک به صنعت تراشه های هوش مصنوعی یک تصمیم استراتژیک است که می تواند آینده ی این شرکت را تغییر دهد. با این حال، موانع فنی و تحریمی زیادی در این مسیر وجود دارد و موفقیت آن در کوتاه مدت چندان آسان نخواهد بود. اگر دیپ سیک بتواند این چالش ها را پشت سر بگذارد، می تواند به یکی از رقبای جدی OpenAI، گوگل و مایکروسافت تبدیل شود.اما اگر این پروژه با مشکلات اجرایی روبه رو شود، دیپ سیک همچنان مجبور خواهد بود که به پردازنده های خارجی متکی بماند. آینده ی این شرکت در صنعت نیمه رسانا هنوز مشخص نیست، اما ورود آن به این حوزه می تواند تنوع و رقابت را در بازار هوش مصنوعی افزایش دهد.

 نظر شما چیست؟ آیا دیپ سیک می تواند در رقابت با غول های نیمه رسانا موفق شود؟