مدل معماری به وسیله دو سیستم اساسی تعیین می شود: یکی سیستم رسمی و دیگری سیستم سازنده. این دو سیستم با ترکیب خود ساختارهای پیچیده و کارآمدی را در معماری به وجود می آورند که نه تنها از نظر زیبایی شناسی بلکه از نظر کاربری نیز حائز اهمیت هستند.

سیستم رسمی: تغییرات در مقطع

سیستم رسمی شامل دنباله ای از چهار تغییر در مقطع است که توسط یک یا دو صفحه شیبدار تشکیل می شود. هر بخش این تغییرات، برنامه ای را شامل می شود که از شرایط فضایی هر قسمت بهره می برد. به عنوان مثال، بخش هایی که در عمق های مختلف اکسترود شده اند شامل برنامه های متفاوتی مانند اتاق خواب اصلی، حمام، کمد، گلخانه، میز، گالری، آشپزخانه، و اتاق بازی می شوند. این حجم های برنامه ای به گونه ای مرتب شده اند که فضا به دو حوزه مجزا تقسیم می شود: حوزه بزرگسالان و حوزه کودکان، که با یک منطقه مشترک میانجی گری می شود.

سیستم سازنده: مدولاسیون و ساختار

سیستم سازنده، معنا و ساختار کلی کل قطعه را به وجود می آورد. این سیستم شامل جعبه باربری است که از قفسه های چوبی ساخته شده و در کارگاه مونتاژ می شوند. این قفسه ها با تیرهایی از همان مواد تکمیل می شوند که مطابق با مدولاسیون پایه ها چیده شده اند و تیرهای چند لایه چسبانده شده در بخش بزرگتر به کار می روند تا دهانه هایی را که در آن تداوم دیوار قطع می شود، پوشش دهند. این اسکلت نگهدارنده به دلیل ویژگی های مادی خود، تکیه گاه کاملی برای اجزایی است که حس فرم خانه را کامل می کنند.

استفاده از تکنیک های سنتی: دیوارهای کاهگل مرطوب

در داخل ساختمان، فضاهای بین گل میخ ها دارای دیوارهای گلی هستند که با تکنیکی به نام "کاهگل مرطوب" ساخته شده اند. این تکنیک با استفاده از ترکیبی از خاک رس، سطحی یکنواخت و پایدار ایجاد می کند که نه تنها از نظر زیبایی بلکه از نظر عملکرد نیز موثر است. این دیوارها، همراه با بام سبز که کل سطح سقف را می پوشاند، منجر به یک پوشش ترمودینامیکی بالا می شود که قادر است رطوبت محیط را جذب کرده و دمای طبیعی را تنظیم کند.

بام سبز: تنظیم دما و رطوبت

بام سبز یکی از عناصر کلیدی در طراحی این ساختمان است که نقش مهمی در بهینه سازی مصرف انرژی و ایجاد تعادل حرارتی ایفا می کند. این بام به دلیل توانایی بالای خود در جذب رطوبت و تنظیم دما، محیطی پایدار و مطلوب را برای ساکنان فراهم می سازد. استفاده از بام سبز، نه تنها به کاهش مصرف انرژی کمک می کند بلکه با ایجاد فضایی سبز و زنده بر روی سقف، زیبایی خاصی به ساختمان می بخشد.

نتیجه گیری: ترکیب هنر و علم در معماری

در نهایت، ترکیب دو سیستم رسمی و سازنده در معماری این ساختمان نشان دهنده هم آهنگی بین هنر و علم است. سیستم رسمی با تغییرات دقیق در مقطع و برنامه ریزی فضایی دقیق، و سیستم سازنده با استفاده از مواد و تکنیک های کارآمد، ساختاری را به وجود آورده اند که هم زیبا و هم کارآمد است. این ترکیب، به ساختمان این امکان را می دهد که به عنوان یک نمونه برجسته از طراحی پایدار و هوشمندانه در معماری شناخته شود.

 

با در نظر گرفتن این عناصر، می توان گفت که این مدل معماری یک نمونه موفق از تلفیق سنت و مدرنیته است که با استفاده از تکنیک های نوین و مواد بومی، فضایی مطلوب و پایدار را برای زندگی فراهم می آورد.

0 نظر ثبت شده

ثبت یک نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی مشخص شده اند *

0 نظر ثبت شده