خانه ای که در یکی از مناطق شیب دار و چالش برانگیز ساحل غربی ونکوور واقع شده است، با طراحی خاص خود توانسته است به بهترین شکل ممکن، منظره زیبای بندر بیرونی و ترافیک دریایی را به تصویر بکشد. این خانه خانوادگی با استفاده از شکل نامنظم خود، به طور هوشمندانه ای مرز سایت را تعیین کرده و در عین حال با استفاده از یک پرده زاویه دار، حریم خصوصی از املاک مجاور را تأمین کرده است.

فضای داخلی مینیمالیستی: ترکیب بتن، فولاد و چوب

این خانه با الهام از کام طبیعی و مینیمالیستی، از بتن خام، فولاد، چرم و چوب ساخته شده است که فضایی آرام و هماهنگ ایجاد می کند. طراحی داخلی به گونه ای است که هیچ عنصری از منظره چشم نواز اقیانوس منحرف نمی شود و ساکنان می توانند به راحتی از چشم انداز طبیعی بهره ببرند.

حرکت در داخل خانه به گونه ای طراحی شده است که تغییر ارتفاع قابل توجه از خیابان به فضای زندگی به طور محسوسی پنهان بماند. در این خانه، هیچ راه پله ای بزرگتر از 1/2 طبقه نیست، که این امر اجازه می دهد تا از درب ورودی بزرگ تا تراس، دیدی بدون مانع ایجاد شود. این چیدمان سطح تقسیم شده باعث شده است تا در عین حفظ حریم خصوصی، حجم های سخاوتمندانه ای در فضاهای اصلی نشیمن ایجاد شود و ارتباط نزدیکی بین طبقه بالا و طبقه اصلی برقرار گردد.

استخر معلق و طراحی خلاقانه فضاها

یکی از ویژگی های منحصر به فرد این خانه، افت ارتفاع 40 فوتی از عرشه معلق به سمت استخر غوطه ور در باغ عقبی است. این طراحی به فضا حس حرکت و پویایی می دهد و چشم انداز زیبای محیط را به طور کامل در بر می گیرد.

حس غارگونه با بتن تخته ای

به دلیل ساختار بتنی خانه، فضاهایی با حس غارگونه و صمیمی ایجاد شده است که احساس آرامش و امنیت را برای ساکنان به همراه دارد. بتن تخته ای که بافت چوبی دیوارپوش ها را هم در نمای بیرونی و هم در داخل خانه تقلید می کند، به شکل هنری برای کشیدن سطوح و تأکید بر فضاهای دوبل ارتفاع بین سطوح مختلف کف استفاده شده است.

ماتریال محدود اما با کیفیت

این خانه با پالت مواد محدود طراحی شده است، اما انتخاب دقیق مصالح باعث شده تا تجربه ای آرام و مدیتیشن گونه ایجاد شود. کش های چرمی بر روی پانل های سفید آسیاب شده، نرده های چوبی کنده کاری شده و کفپوش بلوط تخته ای پهن که با دست تراشیده شده است، همگی بخشی از این طراحی منحصر به فرد هستند. این پالت محدود، نه تنها به زیبایی و استحکام خانه کمک کرده است، بلکه باعث شده تا فضای داخلی به طور کامل منسجم و محکم به نظر برسد.

نتیجه گیری: ترکیب معماری مدرن با طبیعت

این خانه در ونکوور، نمونه ای از معماری مینیمالیستی است که با استفاده از مواد طبیعی و طراحی هوشمندانه، توانسته است تعادل بین فضای داخلی و طبیعت اطراف را به خوبی برقرار کند. این پروژه، با توجه به چالش های فنی و موقعیت جغرافیایی، توانسته است به یکی از نمونه های برجسته در طراحی خانه های مدرن تبدیل شود.

0 نظر ثبت شده

ثبت یک نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی مشخص شده اند *

0 نظر ثبت شده