مفاهیم مهم برنامه نویسی برای علاقمندان این حوزه

سطح بالا

در زبان های برنامه نویسی سطح بالا، شباهت زیادی به زبان انسان وجود دارد و این زبان ها برای برنامه نویسان راحت تر قابل درک هستند. این زبان ها برای نوشتن برنامه ها به گونه ای طراحی شده اند که نوشتن و خواندن کد در آن ها برای انسان آسان باشد. یکی از معروف ترین زبان های سطح بالا، پایتون است که به دلیل سادگی و خوانایی، مورد توجه زیادی قرار دارد.

سطح پایین

زبان های سطح پایین نسبت به زبان های سطح بالا پیچیدگی بیشتری دارند و بیشتر به زبان ماشین شبیه هستند. این زبان ها برای کامپیوتر راحت تر قابل فهم هستند و امکان کنترل بیشتر بر سخت افزار را به برنامه نویسان می دهند. زبان اسمبلی نمونه ای از زبان های سطح پایین است که بیشتر برای ارتباط مستقیم با سخت افزار استفاده می شود.

سطح میانی

زبان های برنامه نویسی سطح میانی برای انسان و کامپیوتر به طور همزمان قابل درک هستند. این زبان ها برای توسعه سیستم های پیچیده تر و نوشتن زبان های سیستمی به ویژه در پروژه هایی مانند رباتیک بسیار کاربردی اند. سی پلاس پلاس (C++) نمونه ای از زبان های سطح میانی است که قابلیت های زیادی برای مدیریت منابع سیستم دارد.

فرانت اند

 بخش فرانت اند به قسمت های ظاهری و قابل مشاهده یک سایت گفته می شود. این بخش شامل طراحی هایی است که کاربران می بینند و با آن ها تعامل دارند، مانند طراحی دکمه ها، منوها و بخش های مختلف صفحات وب. زبان هایی که معمولاً در فرانت اند استفاده می شوند شامل HTML, CSS و JavaScript هستند.

بک اند

بک اند به قسمت هایی از یک برنامه یا سایت گفته می شود که توسط کاربر مشاهده نمی شود. در این بخش، برنامه نویسی در سمت سرور انجام می شود و تمامی فعالیت ها روی داده ها، پردازش ها و دیتابیس ها تمرکز دارند. زبان هایی مثل Python, Ruby و PHP معمولاً برای بک اند استفاده می شوند. بخش بک اند مسئول مدیریت درخواست ها و پاسخ ها به کاربر است.