بازسازی خانه های تاریخی در محله برسون: حفظ هویت و افزایش کارایی

محله ی برسون که نام خود را از یک معدن نزدیک گرفته است، در اوایل قرن بیستم پایه گذاری شد. این منطقه به طور عمده برای طبقه ی کارگر و کارمندان شهری ساخته شده و خانه های آن در یک شبکه ی منظم شهری قرار گرفته اند. با گذشت زمان، این خانه ها به تدریج تغییر کرده و به روزرسانی های مختلفی را تجربه کرده اند. یکی از این خانه ها به تازگی با ویلایی جدید جایگزین شده است که نیازهای خانواده های امروزی را برآورده می کند و در عین حال به شخصیت اصلی محله احترام می گذارد.

ایده بازسازی و گسترش مساحت خانه ها

این پروژه ی بازسازی با هدف افزایش حجم و مساحت قابل استفاده خانه ها، بدون تغییر مقیاس خیابان و حفظ فضای تاریخی دهه ی 30 انجام شده است. طراحی پلان طبقات به گونه ای است که ارتباط خانه با باغ را تقویت کرده و در فصل تابستان فضای زندگی اصلی را گسترش می دهد.

هماهنگی با ساختار شهری و حفظ نمای خیابان

این خانه در ردیفی از خانه ها قرار گرفته است و با آنها تداخلی ندارد. با توجه به انحراف جزئی خیابان از جاده، امکان ایجاد یک ورودی سخاوتمندانه به ساختمان فراهم شده است. ورودی اصلی از طریق دهلیز به سالن منتهی می شود که مستقیماً به فضای نشیمن مرکزی مرتبط است. این فضا به طور آزادانه در تمام نیمه ی طبقه گسترش یافته و از طریق دیوار شیشه ای بزرگ به باغ می ریزد. سالن همچنین دسترسی به سرویس بهداشتی، لاندری و راه پله ی منتهی به طبقه دوم را فراهم می کند.

فضاهای داخلی و دسترسی به باغ

در طبقه ی دوم دو اتاق خواب، حمام، اتاق رختکن و آپارتمان استودیوی مادربزرگ وجود دارد. هر دو اتاق خواب به تراسی که به باغ مشرف است، دسترسی دارند. ارتباط بین قسمت پشتی ساختمان و باغ مهم ترین عنصر پروژه است. نمای ساختمان حفظ شده و ارتفاع خانه از محوطه ی اطراف بیشتر نیست. نمای خیابان به دو بخش تقسیم می شود که رنگ تیره فضای نشیمن آپارتمان در طبقه دوم را مشخص می کند و به نظر می رسد این بخش از جرم ساختمان کاسته شده است.

طراحی نما و ارتباط با محله

نمای ساختمان با رنگ های تیره و روشن ترکیبی از عناصر اصلی خانه های همسایه را حفظ کرده است. نماهای خیابانی و جانبی با سوراخ های پنجره ای که عمدتاً به اتاق های خدمات منتهی می شوند، ملموس هستند. ساختمان به طور کامل به داخل باغ باز می شود و با استفاده از شیشه های بدون قاب با فرمت بزرگ و دیوار کشویی، فضای اصلی نشیمن با باغ ترکیب می شود. درخت سیب قدیمی یکی از عناصر مهم باغ است. تراس طبقه دوم به عنوان بام و سایه بان فضای بیرونی طبقه همکف عمل می کند. اشکال گرد، نرده ها و سطوح لعاب دار به فضای دهه 30 محله اشاره دارد.

مواد و فناوری های مدرن در بازسازی

دیوارهای ساختمان از آجر ماسه آهکی و عایق حرارتی پشم معدنی ساخته شده اند. نمای ساختمان شامل تخته های فشرده HPL FunderMax است که به دقت برای دستیابی به جزئیات تمیز و حمایت از مقیاس انسانی تنظیم شده اند. سازه های افقی از بتن یکپارچه ساخته شده اند، با این استثنا که تراس و سقف آن از سیستمی از دو صفحه افقی با تکیه گاه از سازه ی فولادی پیچیده تشکیل شده است. گرمایش با دیگ برقی، گرمایش آب گرم با پنل های خورشیدی و سیستم بازیافت انرژی نصب شده است. پنجره ها آلومینیومی و پلاستیکی آلومینیومی هستند و سطوح کف از چوب لمینت چسبانده شده است.

نتیجه گیری: بازسازی با احترام به هویت تاریخی

این پروژه نمونه ای از بازسازی موفق یک خانه تاریخی است که با حفظ هویت و شخصیت اصلی محله، نیازهای مدرن را برآورده می کند. با استفاده از مواد و فناوری های مدرن، خانه ای کارآمد و دوستدار محیط زیست ایجاد شده است که به طور همزمان به جذابیت تاریخی محله احترام می گذارد. این پروژه نشان می دهد که چگونه می توان با حفظ عناصر قدیمی، به ایجاد فضاهای جدید و کارآمد پرداخت و هماهنگی بین گذشته و حال را برقرار کرد.