پروژه های معماری پایدار: کشاورزی زراعت و آگروفارستری

پروژه ای که توسط معماران ارائه شده، با هدف تحول در روش های کشاورزی سنتی، بر اساس تصمیم کشاورز برای تغییر از کشاورزی تک کشت به کشاورزی زراعتی شکل گرفته است. این سیستم مدیریتی نوین در زمین های کشاورزی، شامل کشت گونه های مختلف درختان و درختچه ها در کنار یا بین محصولات اصلی است. این ترکیب کشاورزی، نه تنها بازدهی غذای اصلی را افزایش می دهد، بلکه زمین را نیز بهبود می بخشد و عملکرد پایدارتری فراهم می آورد. معماران در این پروژه، به تحلیل و ارزیابی فضاها، مناطق گردش خون و ساختمان هایی پرداختند که برای این مرحله جدید کشاورزی حیاتی هستند.

آگروفارستری: رهیافتی به سوی فضاهای پایدار و چند منظوره

در راستای استفاده از مفاهیم آگروفارستری، معماران به طراحی فضاهای چند منظوره و پایدار هدایت شدند. این فضاها از فناوری های پیشرفته ای همچون سیستم های انرژی تجدیدپذیر و برداشت آب باران برای آبیاری بهره می برند. طراحی سقف بزرگ و دیوارهای خاکی ضخیم، که از خاک منطقه ساخته شده اند، موجب بهبود کارایی حرارتی ساختمان ها می شود. طبقه همکف این سازه به عنوان انبار مزرعه و طبقه فوقانی به عنوان فضای اداری با کاربری هایی نظیر پذیرایی، اتاق جلسه، اتاق غذاخوری و اتاق مدیریت، اختصاص یافته است.

خانه های مدولار: تفسیری نو از معماری استعماری

بر اساس درخواست مشتری، خانه های مدولار برای اقامت کارمندان طراحی شده اند. این خانه ها، تفسیری مدرن از معماری خانه های استعماری قرن 16 و 19 میلادی در برزیل هستند. طراحی این خانه ها شامل یک اتاق نشیمن، آشپزخانه، دو اتاق خواب و یک حمام است. در فضای بیرونی، ایوان هایی الهام گرفته از معماری دوران استعمار به منظور تعامل و گردهمایی ساکنان تعبیه شده است. حیاط خلوت نیز دارای اتاق رختشویی، منطقه باربیکیو و یک گاراژ به صورت فضای مجزا است.

منظرهای سبز و کشاورزی پایدار

در طراحی منظر این پروژه، به جای استفاده از گیاهان زینتی، باغ های سبزیجات و میوه ایجاد شده اند که اصول کشاورزی پایدار را به نمایش می گذارند. این طراحی به ساکنان و کارکنان مزرعه امکان می دهد تا ارتباط نزدیک تری با مواد غذایی ارائه شده توسط مزرعه برقرار کنند. استفاده از سازه های فولادی و زمین کوبیده شده، علاوه بر ایجاد وحدت بصری در طراحی، به بهبود راندمان حرارتی خانه ها کمک کرده است.

این پروژه معماری، به خوبی نشان می دهد که چگونه می توان با استفاده از فناوری های نوین و مدیریت صحیح زمین، فضاهایی پایدار و مفید برای کشاورزی و سکونت ایجاد کرد. آگروفارستری و کشاورزی زراعتی نه تنها بهبود کیفیت زندگی ساکنان را به همراه دارند، بلکه به حفظ محیط زیست و افزایش بهره وری زمین نیز کمک می کنند.