پروژه معماری: تجلی فلسفه و هماهنگی بین انسان و طبیعت

این پروژه از مرزهای ساخت فیزیکی ساده فراتر می رود و به یک تجلی فلسفی بدل می شود که هدف آن برقراری گفت وگوی هماهنگ بین انسان، طبیعت و معماری است. در قلب این پروژه، جستجوی ذات، خلوص عناصر و سادگی قرار دارد. ترکیب حجم های خالص و مینیمالیستی به نوعی "نقل قول" مدرنیستی تبدیل شده که در آن هر عنصر هدف دقیقی دارد و به زیبایی و کارایی فضا کمک می کند.

ادغام محیط و باغ: همزیستی معماری و طبیعت

رابطه بین محیط و باغ برای این پروژه اساسی است، زیرا هدف آن ادغام انسان با محیط طبیعی و ایجاد همزیستی کامل بین معماری و فضای بیرونی است. پنجره های بزرگ شیشه ای نقش مهمی در این رابطه دارند. این پنجره ها فضا را محصور می کنند، حس امنیت و محافظت ایجاد می کنند و در عین حال، اجازه می دهند نور و طبیعت به درون نفوذ کنند و ارتباط صمیمی بین داخل و خارج برقرار شود.

بلوک های محصور و کارکردهای خدماتی

دو بلوک محصور، عملکردهای برنامه ریزی شده خدمات و پشتیبانی مهمان را در خود جای داده اند. سقف بتنی به ظاهر سنگین با ایجاد تعادل بر روی حجم های پایه و یک عنصر عمودی مماسی، گرانش را به چالش می کشد و به عنوان یک ستون ترکیبی عمل می کند که کل سازه را پشتیبانی می کند.

شبکه بتنی سقف: تلفیق آسمان و معماری

این سقف که شبکه ای بتنی با دهانه های شیشه ای است، با وارد کردن آسمان به معماری، ابعادی ماورایی را بررسی می کند و در نتیجه به سبک شدن عنصر ظاهراً سنگین کمک می کند.

هدف نهایی: تجربه سادگی و خلوص

در نهایت، این پروژه می تواند به هدف نهایی خود خلاصه شود: ایجاد صحنه ای برای رویدادهایی که در آنجا اتفاق می افتد. این معماری تلاش می کند از ماده فراتر رود و کاربران را به تجربه سادگی، خلوص و یکپارچگی با طبیعت دعوت کند که عناصر اساسی این پروژه هستند.